چکیده:
زمینه: بهرهمندی از اخلاق زیستمحیطی پیشزمینۀ حل مشکلات زیستمحیطی بوده و از عوامل مختلفی تأثیر میپذیرد. در راستای شناسایی این عوامل، هدف اصلی این مطالعه، بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و اخلاق زیستمحیطی کشاورزان است.روش: روش تحقیق مطالعۀ حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش، همۀ کشاورزان شهرستان زابل در سال زراعی 93-94 بودند که 178 نفر از آنها بر اساس جدول بارتلت و همکاران و با روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونۀ آماری گزینش شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. برای آزمون فرضیههای تحقیق از ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید.یافتهها: نتایج یافتههای تحقیق نشان داد که بین متغیرهای سرمایۀ اجتماعی و همۀ مؤلفههای آن با اخلاق زیستمحیطی در سطح 01/0 رابطۀ معناداری وجود دارد.نتیجهگیری: سرمایۀ اجتماعی کشاورزان رابطۀ مستقیمی با اخلاق زیستمحیطی آنان دارد. بنابراین، توجه و سرمایهگذاری برنامه ریزان و سیاستگذاران بر روی سرمایۀ اجتماعی کشاورزان موجب بهبود اخلاق زیستمحیطی آنان و عدم توجه به آن موجب کاهش اخلاق زیستمحیطی میشود.
خلاصه ماشینی:
"بررسی این موضوع از این جهت نیز از اهمیت وافری برخوردار است که مرور ادبیات تحقیق حاکی از آن است که علیرغم وجود مطالعات فراوان در خصوص بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و موضوعات زیستمحیطی، رابطۀ آن با اخلاق زیستمحیطی که خود نوعی ارزش بوده و بر ارزشهای فرد و به طور طبیعی بر نگرش آنان نسبت به محیطزیست و در نهایت بر رفتار آنان نسبت به محیطزیست مؤثر خواهد بود تائید نگردیده است.
نتایج برخی از مطالعات انجام گرفته نشاندهندۀ آن است که سرمایۀ اجتماعی با مدیریت و حفاظت تنوع زیستی12 که زیرمجموعۀ اخلاق زیستمحیطی قرار دارد مرتبط است و لذا مؤید نتایج مطالعۀ حاضر میباشند (39).
با توجه به اینکه نتایج این تحقیق بیانگر آن است که اخلاق زیستمحیطی نزدیک به دو سوم کشاورزان مورد مطالعه مطلوب یا تا حدودی مطلوب است لذا میتوان گفت که این تعاملات انجام گرفته که پیامد آن میتواند تسهیم اطلاعات در خصوص اخلاق زیستمحیطی و ارتباط اشخاص با طبیعت و همچنین همکاری متقابل افراد در خصوص حل مشکلات زیستمحیطی باشد قادر است به ارتقا اخلاق زیستمحیطی کشاورزان منجر و راهنمای آنان در راستای دستیابی به مکارم اخلاق گردد.
بر این اساس با توجه به نتایج حاصل از تحقیق به نظر میرسد سرمایۀ اجتماعی حاملی است برای انتقال اطلاعات ارزشی و اخلاقی از جمله اخلاق زیستمحیطی که قادر است تعهدی را بر عهدۀ افراد و اعضای خود جهت پذیرفتن مسئولیت در قبال سایر اعضای اجتماع جهت بهبود کیفیت زندگی همه اعضا فراهم نماید.
The effect of social capital on environmental behavior (Case study: Kurdistan province)."