چکیده:
ارتباط از جمله پدیدههایی است که با همه جوانب زندگی انسان پیوند خورده است. ارتباطات از مهمترین و پیچیدهترین رفتارهای انسانی است که روز به روز بر این پیچیدگی افزوده میشود. انسانها بخش مهمی از زندگی خود را در سازمانهای رسمی و غیررسمی سپری میکنند که در آن ارتباطات جریان دارد. ارتباطات سازمانی امری انکارناپذیر است، زیرا مراحل انجام کار را ترغیب کرده و تبادل اطلاعات بین کارکنان ردههای مختلف سازمانی را امکانپذیر میسازد. در این میان ارتباطات در سازمانهای آموزشی به مراتب حساستر و پیچیدهتر هم میشود. هر چه شرایط بهتری برای جریان ارتباطی در سطح فردی، گروهی و سازمانی فراهم گردد شرایط برای آموزش موثرتر فراهم میگردد. در این مقاله از روش پژوهش توصیفی و برای جمعآوری اطلاعات از روش مطالعه میدانی و کتابخانهای استفاده شده و بررسی نتایج از نوع تحلیلی میباشد. در مورد ارتباطات نظریههای متفاوتی بیان شده است که این نظریهها میتوانند به برقراری ارتباطات موثر در سازمان منجر شود. رهبران و مدیران آموزشی با شناخت ابعاد، فرایندها، الگوها، شبکهها و رویکردهای ارتباطی میتوانند کاراترین آنرا شناخته و در ساختار آموزش بکار گیرند تا نتایج خوبی بدست آورند.
خلاصه ماشینی:
"از این رو، بر ارتباطات موثر بسیار تأکید شده است، زیرا اگر ارتباطات اثربخش باشد، نقش اصلی خود را ایفا میکند و در موفقیت همه مدیران و کارکنان موثر است (percy,2008: 165).
بازخورد منفی بررسی فرایند انتقال توسط فرستنده پیام و اصلاح اشتباهات اجزای الگو در فعالیتهای آموزشی معلم میتواند با توجه به بازخورد فراگیران، شرایط و عوامل موثر ارتباط، نوع، کیفیت و سودمندی تفهیم و تفاهم را بیشتر کند و در نتیجه سطح و میزان یادگیری را افزایش دهد (شعبانی، پیشین: 294).
الف) انواع الگوهای ارتباطی از حیث انتقال اطلاعات (در ارتباطات رسمی) ارتباطات سازمانی نوعی تبادل اطلاعات است که پایه و اساس ادراک و احساس میان دو نفر یا بیشتر، یا یک گروه را در یک شرکت یا سازمان فراهم میکند و باعث میشود شبکههای سازمانی به منظور انجام دادن وظایف سازمانی شکل گیرند (Dessler & Philips, Ibid:443).
بعلاوه چون بخش مهمی از زندگی هر کس در سازمانهای رسمی و غیررسمی سپری میشود و هر سازمان متشکل از عدهای انسان است، ناچار باید پذیرفت که از جمله نقشهای مهم زندگی گروهی و روابط متقابل اعضای آن نهفته بوده، به صورتهای مختلف زندگی هر یک از اعضای گروه را تحت تأثیر قرار میدهد.
به همین دلیل در چند دهه اخیر با توجه به ارتباطات سازمانی اثربخش و اعتماد سازمانی به ضرورتی اجتنابناپذیر تبدیل شده است، چرا که سازمانها از این طریق میتوانند شاخصهای مزیت رقابتی خود را از جمله نوآوری سازمان بهبود و توسعه دهند."