چکیده:
بیش از دو دهه است که ماهواره ها علاوه بر ماموریت های پیشین خود در عرصـه نظـامی، بـه شـدت وارد عرصـه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شده اند و به مثابه سلاحی راهبردی به خدمت اهـداف دولت هـای برخـوردار از ایـن فناوری به ویژه کشورهای نظام سلطه درآمده اند. در این حال ، تهدید هویت ملی، مذهبی، فرهنگـی و خـانوادگی از مباحث مهم مطرح در عرصه برنامه های ماهواره ای است . مهم ترین و اساسیترین معضل مـاهواره تطـابق نداشـتن بسیاری از فرهنگ های دنیا با فرهنگ دینی و چارچوب اعتقادی ماست . در نظام سنتی، نهـاد خـانواده بـه عنـوان اصلیترین کارگزار هویت فرهنگی افراد به شمار میآمد، اما با توجه به تغییرات جوامع و رشد فناوری ، شاهد پیدایی رقبای جدی در کنار خانواده همچون رسانه های ارتباط جمعـی در امـر هویـت فرهنگـی افـراد هسـتیم . در بـین رسانه های متنوع و نوین میتوان از ماهواره به عنوان یکی از پرمخاطب ترین رسانه ها در سراسر جهان یاد کرد کـه امروزه نقشی مهم در رشد شخصیت افراد ایفا میکند. بر این اساس ، مسئله اصلی مقاله حاضر توجه به چگـونگی تاثیرگذاری ماهواره و تعامل آنان در بروز بحران هویت فرهنگی خانواده است . الگوی تحلیلی توصیفی ، روش تحقیق مقاله حاضر در رسیدن به دریافت های پژوهش است .
خلاصه ماشینی:
"در ادامه برخی از راهکارهایی که توسط کارشناسان فرهنگی برای حفاظت خانواده در برابر امواج ماهواره توصیه شده ، ارائه میشود: - اتخاذ سیاست های اقناعی و ایجاد شناخت لازم در مورد اثر سوء تماشای برنامه های بیگانه از طریق طرح گفت و گوی جوانان همچنین همسوسازی برنامه های تلویزیون بر اساس خواسته های منطقی خانواده ها؛ - ایجاد تنوع و جاذبه در برنامه های تلویزیون ایران و تلاش در جهت جلوگیری از سانسور افراطی برنامه ها؛ - برنامه ریزی جدی در خصوص متنوع و پربار نمودن برنامه های تلویزیون ایران به ویژه در فصل تابستان با توجه بـه اوقات فراغت دانش آموزان و مساعد بودن هوا برای بهره بردن از برنامه های تلویزیون بیگانه ؛ - از طریق آموزش های منطقی به ویژه با بهره گیری از امکانات و برنامه های آموزش و پرورش مانند آموزش خـانواده شرایط برای نهادینه کردن دیدگاه ها و ارزش های مورد اجماع فراهم شود تا دست کم تفاوتی معنادار بین فرزنـدان خانواده های مذهبی با فرزندان خانواده های غیرمذهبی به وجود آید؛ - بهره گیری از ابزارهای غیرمستقیم و پرهیز از افراطیگری و حساسیت های بیش از اندازه ؛ - بهره گیری از شخصیت های موجه در رسانه های گروهـی و همـاهنگی بـین گفتـار و کـردار در زنـدگی فـردی و اجتماعی ؛ - پخش برنامه های جذاب ، فیلم های سینمایی مناسب ، سانسور نکردن اخبار داخلـی و خـارجی، عـدم شـرکت در درگیریهای سیاسی و جناحی، اتخاذ شیوه های تبلیغ مناسب مذهبی، دعوت مخالفان و موافقـان در میزگردهـای مختلف ، دوری از تظاهر به دین داری و برخورد منطقی با قضایا، و ارائه الگوهای منطقی برای الگوپذیری جوانان - برنامه سازی بر اساس نیاز مخاطب جامعه ."