خلاصه ماشینی:
"بهعلاوه،به میزانی که هفراد امتحان را تهدیدآمیز تلقی کنند،پاسخهای«تنیدگیزای»3بیشتری قبل امتحان نشان میدهند و به همان نسبت،با فقدان اعتماد به نفس و عزت نفس پایین روبهرو نمی شود افزون بر آن،ممکن است با تفکر نامربوط با تکلیف،وقفهی طولانی،عدم درک معنای کلمات، بازخوانی مکرر سؤالهای امتحان،وحشت،حواسپرتی و یک یا چند علامت جسمانی همراه باشد Michaud Rando,2001; ] Kivimaki,1995[ ومیتوان گفت،رابطهی مستقیمی بین عملکرد و اضطراب امتحان وجود دارد HoImes,2001ŪSan Pradha, ] .
و این کار را ادامه دهد تا تمام رویدادهای فهرست را به ترتیب تجسم کند ولپی معتقد است که هر زمان یکی از رویدادهای فهرست همراه با آرامش(نبودن اضطراب)به وسیلهی مراجع تجربه میشود،مقداری از پاسخهای اضطرابی وابسته به رویداد نهایی فهرست اضطرب خاموش میشود[سیف،1377].
در حالی که برخی دیگر،به کارامدی یکسان شناخت درمانگری و روش حساسیتزدایی منظم دست یافتهاند[دادستان و 1376؛خسروی و همکاران و ]Sud Prabha,1996Ū1377 ؛اگرچه در برخی دیگر،درمان ترکیبی شناختی-رفتاری برتری داشته و نتایج آن،در پیگیری سه ماه بعد نیز دارای تداوم بوده است[بلکبرن و دیویدسون و 1374؛ ]Sud Sharma در الگوی شناختی،اختلالهای اضطرابی به عنوان اختلالهایی که در وهلهی نخست به تفکر مربوط هستند،تعریف میشوند.
پژوهش نگارنده،روشهای شناخت درمانگری و حساسیتزدایی منظم را در کاهش اضطراب امتحان و با روش نیمه تجربی(پیشآزمون-پسآزمون چند گروهی)مورد مقایسه قرار داده است.
این بررسی نشان داد که دو شیوهی شناخت درمانگری و حساسیتزدایی منظم،موجب کاهش اضطراب امتحان میشوند و بین اضطراب امتحان در گروههای آزمایشی و گروه گواه،تفاوت معناداری مشاهده میشود.
افزون بر آن،پژوهش حاضر نشان داد،بین میانگین اضطراب امتحان گروههای آزمایشی و گروه گواه در پس آزمون و آزمون پیگیری،تفاوت معناداری وجود ندارد که این نتیجه نیز با نتیجهی برخی دیگر از تحقیقات ]Sud Sharma,1995[ همخوانی دارد."