چکیده:
با توجه به ارتباطی که بین ضعف عضلات شکمی وک سالمتی و ظاهر افراد وجود دارد تقویت این عضلات همواره مورد توجه کارشناسان و محققان بوده است هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین دو نوع آزمون دراز ونشست ایفرد و آهگین برای ارزیابی استقامت عضلات شکمی است بدین منظور از بین دانشجویان داوطلب 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی به صورت تصادفی انتخاب شدند برای بر آورد استقامت عضلات شکمی آزمون های دراز و نشست ایفرد و آهنگین اجرا شد از مدل آ ماری آنالیز رگرسیون و آزمون T برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (P<0/05) نتایج تحقیق نشان می دهد همبستگی بین دو ازمون دراز و نشست ایفرد و آهنگین معنی دار است (0/65 = R) ارتباط معنی داری بین تکرار دراز و نشست آهنگین و متغیر های سن وزن قد شاخص توده بدنی محیط کمر محیط لگن و نسبت محیط کمر به لگن به دست نیامد همچنین نتیجه مذکور در مورد تکرار دراز و نشست ایفدر به دست آمد (به جز ارتباط معنی دار و منفی که بین تکرار دراز و نشست ایفرد و سن وجود داشت) با توجه به نتایج به دست آمده می توان از آزمون دراز و نشست آهنگین برای ارزیابی یا تقویت استقامت عضلات شکمی استفاده کرد ضمن اینکه آزمون اخیر برخی تردید هایی را که در مورد آزمون دراز ونشست ایفرد وجود دارد مرتفع می سازد
خلاصه ماشینی:
"حرکت شمارهء 22-ص ص:148-137 تاریخ دریافت:30/02/83 تاریخ تصویب:29/07/83بررسی ارتباط بین آزمونهای دراز و نشست ایفرد و آهنگین در سنجش استقامت عضلات شکمی جواد یوسفیان1-دکتر فرزاد ناظم-دکتر نادر فرهپور-لیلی خاوری مدرس مرکز تربیت معلم شهید پاکنژاد یزد-استادیار دانشگاه همدان-استادیار دانشگاه همدان- عضو هیأت علمی دانشگاه یزدچکیده با توجه به ارتباطی که بین ضعف عضلات شکمی و سلامتی و ظاهر افراد وجود دارد،تقویت این عضلات همواره مورد توجه کارشناسان و محققان بوده است.
هدف از تحقیق حاضر،بررسی ارتباط بین دو نوع آزمون دراز و نشست ایفرد و آهنگین برای ارزیابی استقامت عضلات شکمی است.
ازاینرو در تحقیق حاضر برآنیم تا همبستگی دو نوع آزمون دراز و نشست ایفرد و آهنگین و ارتباط دو آزمون را با متغیرهای سن،وزن،قد،شاخص تودهء بدنی،محیط کمر،محیط لگن و نسبت محیط کمر به لگن بررسی کنیم.
بین تکرار دراز و نشست آهنگین و متغیرهای سن،وزن،قد،شاخص تودهء بدنی،محیط کمر،محیط لگن و نسبت محیط کمر به لگن ارتباط معنیداری به دست نیامد.
نگارهء پراکندگی ارتباط بین دراز و نشست ایفرد و آهنگینبحث و نتیجهگیری هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط دو آزمون ارزیابیکنندهء استقامت عضلات شکمی بود.
(آزمون دراز و نشست ایفرد که به صورت گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد،ولی تردیدهایی در مورد آن مطرح است و آزمون دراز و نشست آهنگین که روش جدیدی از آزمونهای ارزیابیکنندهء استقامت عضلات شکمی است و با ریتم معینی اجرا میشود) ویژگیهای اساسی این دو آزمون در جدول 4 آمده است.
تحقیقات مختلف با استفاده از EMG نشان دادهاد که فعالیت عضلهء راست رانی در آزمونهای بالا آوردن سر و شانه(دراز و نشست جزئی)-زمانی که پاها گرفته نشود-نسبت به دراز و نشست ایفرد کمتر است14،21 و 24."