چکیده:
مستندات مقال نشان داد که علم اقتصاد و به دنبال آن، نظام اقتصادی باید به گونهای باشد که بتواند مقدرات و برآیند سنن الهی در عالم هستی را در زندگی انسان تحکیم و تثبیت کند. چرخش نظم هستی بر مدار عدالت الهی و توجه خاص خداوند به انسان استوار است و دخالت علم و اراده انسانها در عرصه تشکیل جامعه و حکومت نباید در تقابل با مشیت و سنن الهی در حوزه تشریع، تعاملات و زندگی انسانها گردد. اما زمینههای پیدایش علم اقتصاد عاری از هرگونه نگاه الهی به عالم و سنن حاکم بر آن بود و این علم جهت تأمین ثروت و سودآوری آن شکل گرفت. از این منظر، علم اقتصاد رایج و نظریههای دنیانگرانه اقتصادی ثمری جز استثمار و استعمار اکثریت افراد و رشد نجومی ثروت اغنیا ندارد. در چنین فضایی بازگشت به آموزههای اقتصادی قرآن به عنوان زیرساخت اقتصاد مقاومتی، ضرورت و اهمیت حیاتی دارد؛ اقتصادی که جهت آن را سنن الهی، مقام انسان در هستی، جامعنگری و عدالت رقم میزند. معلوم شد که باورمندی به وعدههای الهی، دلسپردگی به آموزههای حکیمانه قرآنی و اراده قوی در تحقق نظام اقتصاد مقاومتی نقش اساسی دارد.
خلاصه ماشینی:
"این معنای ملک حقیقی است و اما آنچه که انسان ملک خود میپندارد، مال و فرزندان و زخارف و زینتهای زندگی دنیا و جاهی که در ظرف اجتماع از آن خود میداند و رابطهای میان آنها و غیر خود نمیبیند، هیچ یک از اینها ملک حقیقی آدمی نیست، بلکه ملکی است وهمی و اعتباری و این ملک تا دم مرگ با آدمی هست، همین که خواست به دار الخلود و عالم آخرت منتقل شود به دست دیگری میسپارد (الطباطبایی، همان، ج19: 46).
اعمال چنین مدیریتی در حوزه منابع انسانی به استحکام قدرت نظام حکومتی میانجامد و روح حاکم بر نظام اقتصاد مقاومتی را ایجاد میکند؛ اما نظر به اینکه طبیعت آدمی او را برمیانگیزد تا نیروهای درون را تخلیه کند، اگر سیر امور به گونهای باشد که متصدیان و مدیران از قبل زمینه تبلور و اعمال قوا و نیروها در جای مناسب و لازم را فراهم نکرده باشند، بخشی از افراد با رویآوردن به مواد مخدر خود را به ورطه نابوی سوق میدهند و تراکم نیروهای برخی دیگر نیز ممکن است روزی همانند سیلی ویرانگر در قالب رفتارهای غیر قابل پیشبینی، آسیبهای جبرانناپذیری بر جا گذارد.
نخبگان اقتصادی میتوانند مدعی جامعنگری در این زمینه باشند؛ البته همان گونه که طبیعت کار اقتضا دارد، این نخبگی صرفا نتیجه تحصیلات تخصصی در حوزه اقتصاد نیست و افزون بر آن، مستلزم تجارب میدانی و آگاهی و باور لازم نسبت به آموزههای جهانشناختی و انسانشناختی معتبر دینی است."