چکیده:
در این مقاله برای نخستین بار رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) و قراردادهای مشارکت در تولید شبیهسازی شده و مورد ارزیابی و مقایسه قرار میگیرد. روش به کار رفته در این مقاله مبتنی بر رویکرد سناریو میباشد که در آن زمانبندی و حجم سرمایهگذاری به همراه پروفایل تولید ثابت فرض شده و اثر تغییر مؤلفههای مالی قرارداد بر متغیرهای کلیدی همچون نرخ بازدهی داخلی و دریافتی طرفین محاسبه میگردد. در این مطالعه از اطلاعات فنی و اقتصادی مربوط به طرح توسعه میدان آزادگان جنوبی جهت شبیهسازی مالی استفاده شده است. یکی از مهمترین نتایج این مطالعه، امکان دستیابی به نتایج یکسان مالی و اقتصادی، صرف نظر از نوع قرارداد است. همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، قراردادهای IPC از انعطافپذیری و فزایندگی کمتری نسبت به قراردادهای مشارکت در تولید برخوردار بوده و جذابیت این قراردادها به خصوص در میادین با هزینه سرمایهای بالاتر کمتر است. دلیل این مسئله وجود برخی محدودیتهای تعیین شده در قراردادهای نفتی ایران (IPC) همچون تقسیط بازپرداخت هزینههای سرمایهای و طولانیتر بودن دوره بازگشت سرمایه و عدم ارتباط مستقیم میان دستمزد پیمانکار و درآمد حاصل از میدان میباشد.
This paper simulates and compares the fiscal terms of Iran Petroleum Contract (IPC) and Production Sharing Contract (PSC) for first time. The Scenario approach has been used، in which timing and the volume of investment and production profile are assumed as given and the effects of fiscal parameters of the contract on the key variables such as Internal Rate of Return (IRR) and take of the contractor are computed. This paper uses the technical and economic information of the South Azadegan field (phase II) as a case study for financial simulation. One of the significant results is the possibility of reaching the same economic and fiscal results regardless of the contract type. Another important result of this article is that the IPC fiscal regime is less flexible and progressive than PSC and is less attractive specifically in more capital intensive fields. The reason of this issue is some restriction in IPC such as amortization of the capital costs and having longer payback period and the lack of direct relation between IOC’s fee and the field revenue.
خلاصه ماشینی:
"1 Gray 2 Hotelling 3 Burness 4 Uhler 5 Dasgupta et al.
6 Heaps 7 Heaps and Helliwell 8 Gamponia and Mendelsohn 9 Yucel 10 Deacon 11 Kemp and Rose 12 Kemp 13 Van Meurs 14 Johnston 15 Luo Dongkun and Yan Na 16 Xu Zhao 17 Lei Zhu یکی از رویکردهای کلی در ارزیابی رژیم مالی قراردادهای نفتی ذیل دسته دوم ، رویکرد سناریو١ است که بر اساس آن حجم سرمایه گذاری، زمان بندی دوره اکتشاف و توسعه و پروفایل تولید مفروض در نظر گرفته میشود و تنها تأثیر پارامترهای قرارداد بر متغیرهای کلیدی مالی همچون نرخ بازدهی، سودآوری و طول دوره بازگشت سرمایه محاسبه میگردد.
جدول (٥): پارامترهای رژیم مالی مشارکت در تولید شرح مقدار نرخ بهره مالکانه %15 حد بازیافت هزینه (پس از کسر نرخ بهره مالکانه ) %50 مالیات بر درآمد: نرخ مالیات بر درآمد شرکت %28 دوره استهلاک سرمایه (سال ) 5 سهم دولت از نفت فایده (در اسلاید اول عامل R) %50 نحوه تعدیل سهم دولت بر اساس عامل R R-Factor تغییر سهم دولت بازه ١ 0/5 %100 بازه ٢ 1 %120 بازه ٣ 1/5 %140 بازه ٤ 1/5> %170 منبع : مفروضات تحقیق ٤-٢- نتایج قبل از بیان نتایج به دست آمده ذکر این نکته ضروری است که در حالت اولیه پارامترهای دو قرارداد به گونه ای تنظیم شده که مؤلفه های اصلی (نرخ بازده داخلی و دریافتی) شرکت خارجی در هر دو قراداد یکسان شود."