چکیده:
مهم ، از قبیل کمیته استانداردهای حسابداری مالی در ایالات متحده و کمیته استانداردهای بین المللی حسابداری ٢ مدل حسابداری ارزیابی ارزش متعارف که جایگزین مدل بهای تمام شده تاریخی شده است را پذیرفته اند. از نظر حامیان نوآوری، اصول ، فرضیه ها و هر نوع قرارداد نه تنها نسبت به واقعیت از سازگاری بهتری برخوردارند، بلکه تحولات را نیز پیش بینی می کنند. اگرچه شواهدی به عنوان مدل ارزیابی های اولیه و آینده داراییها و بدهیهای (مالی یا غیر مالی) شرکت ارائه نمی کنیم ، ارزش متعارف متناسب ترین معیار ارزیابی محسوب می شود زیرا معاملات صورت گرفته در روز معامله نشان دهنده واقعیت زمان و تمام ابزاری است که برای تعیین سودآوری سریع نیاز به مذاکره فوری توسط شرکت دارد. پذیرش ارزش متعارف توسط تمام کاربران بالقوه باید مشمول توافق قبلی گردد.
خلاصه ماشینی:
"اگرچه شواهدی به عنوان مدل ارزیابی های اولیه و آینده داراییها و بدهیهای (مالی یا غیر مالی) شرکت ارائه نمی کنیم ، ارزش متعارف متناسب ترین معیار ارزیابی محسوب می شود زیرا معاملات صورت گرفته در روز معامله نشان دهنده واقعیت زمان و تمام ابزاری است که برای تعیین سودآوری سریع نیاز به مذاکره فوری توسط شرکت دارد.
برای ایجاد استاندارد بلند مدت (کارگروه مشترک مجله علوم و فناوری کامپوزیت ١) در کارگروه بین المللی متشکل از نمایندگان سازمان های اصلی استاندارد سازی شرکت کرد با دانستن این موضوع که اگر همه شرکت کنندگان می خواهند بطور موثر فعالیت کنند و تمام ابزارهای مالی در ارزش متعارف ارزیابی شوند اصل موضوع باید توسط همه آنها پذیرفته شود که همان مشخص کردن روش ارزیابی مدل به جای بحث در مورد خود مدل است که باید اجازه داده شود.
ظاهرا اندازه گیری ارزش متعارف متناسب مدل ارزیابی یا توافق در نظر گرفته نمی شود (محدود شده توسط سازمان های استاندارد سازی و در نظر گرفته شده به عنوان قانون و همچنین بهای تمام شده تاریخی، بهای فعلی، ارزش بازار، ارزش خالص بازیافتنی و هر مفهوم صریحا موجود در چارچوب های مفهومی) تا حدی که در اندازه گیری ابزار حسابداری به طور سیستماتیک برای ارائه اولیه و آینده آنها در ترازنامه به کار نمی رود."