چکیده:
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی که در ٤آوریل ١٩٤٩ با همکاری امریکا و کشورهای اروپایی غربی به منظور مقابله با خطر روبه گسترش کمونیسم شوروی تاسیس شد، پس از فروپاشی شوروی و از بین رفتن خطر کمونیسم نه تنها از بین نرفت بلکه با بازنگری در اهداف و وظایف خود و تدوین استراتژی جدید گسترش به شرق را در دستور کار خود قرارداد. تمایل ناتو برای در برگرفتن کشورهای تازه استقلال یافته ی شوروی در زیر چتر حمایتی خود و همچنین علاقه ی این کشورها برای پیوستن به ساختارهای غربی موجب شد تا کشورهای منطقه ی قفقاز جنوبی به ویژه جمهوری آذربایجان و گرجستان تلاش خود را برای پیوستن به ناتو آغاز نمایند. حضور ناتو در این کشورها به دلیل پیشینه ی تاریخی و فرهنگی مشترک و همچنین قرابت جغرافیایی و پیوستگی سرزمینی آنها با ایران به همراه تضاد منافع ایران با غرب ، ناتو و در راس آن ایالات متحده ی آمریکا، امنیت ملی و منافع جمهوری اسلامی ایران را با تهدیدات جدی مواجه ساخته است . مسائلی همچون درگیریهای قومی و منطقه ای، گسترش ایده ی پان ترکیسم ، تشدید روند نظامیگری و مسابقه ی تسلیحاتی به ویژه در حوزه ی خزر، افزایش حضور امریکا و اسرائیل در منطقه ، تثبیت و ترویج فرهنگ غربی، گسترش جرائم سازمان یافته و تسلط غرب بر منابع انرژی و خطوط انتقال آن ، از جمله ی عواملی هستند که به واسطه ی حضور ناتو در کشورهای جمهوری آذربایجان و گرجستان ، امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در معرض تهدید قرار داده اند.
خلاصه ماشینی:
"(همان ، ١٦٥- ١٥٨) لذا به نظر می رسد، اقداماتی نظیر آنچه در گرجستان رخ داد و ایجاد انقلابات به اصطلاح مخملی که بدون دخالت عامه ی مردم و با حمایت بیگانگان در یک کشور صورت می گیرد، دستور کار غرب و به ویژه امریکا به عنوان قدرت درجه ی یک ناتو برای مقابله با کشورهایی است که در جهت مخالف با سیاستهای آنها حرکت می کنند،گسترش این نوع اقدامات از سوی غربی ها مسلما خطری جدی برای امنیت ملی و ماهیت سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود.
در مجموع می توان گفت مسائلی همچون درگیری های قومی و منطقه ای نظیر مناقشات قره باغ ، اوستیای جنوبی و آبخازیا، گسترش ایده ی پان ترکیسم ، نظامی شدن دریای خزر و کاهش نقش ایران در انتقال منابع انرژی، گسترش همکاری این کشورها با امریکا و اسرائیل ، تشدید روند نظامی گری و مسابقهی تسلیحاتی، ترویج و تثبیت فرهنگ غربی در این کشورها و گسترش جرائم سازمان یافته به همراه دخالت بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای و تضاد منافع آنها با مواضع و اهداف جمهوری اسلامی ایران از جمله ی عواملی هستند که به واسطه ی گسترش حضور و نفوذ ناتو در منطقه ی قفقاز جنوبی و به ویژه کشورهای جمهوری آذربایجان و گرجستان ، امنیت ملی و منافع ایران را در معرض تهدید قرار داده اند."