خلاصه ماشینی:
"جمعآوری کتاب در چین که ابتدا از اهتمام دربار امپراطوران مختلف چین به امر جمعآوری و نگهداری آنان به عنوان یک گنج ثروت و در اختیار داشتن علوم و آگاهیهای روز آغاز شده بود، رفتهرفته به سایر قشرهای جامعه از قبیل برخی از شخصیتهای علمی و اندیشمندان درباری، روحانیان معابد مختلف، مراکز نشر و گسترش علوم و معارف و در نهایت مجموعهداران خصوصی ثروتمندی که برای به دست آوردن یک جلد کتاب حاضر بودند بخش مهمی از ثروت خود را بپردازند، تأثیر گذاشته و بدینصورت فرهنگ کتاباندوزی در جامعه سطح متوسط به بالای چین از هر قشر و گروهی نهادینه گردید و مجموعه کتب با ارزش قدیمی موجود در کتابخانههای مهم امروزین چین و جهان که به عنوان ذخایر تمدن و فرهنگ چین بهشمار میآید، بخشی از همان مجموعههای شخصی، درباری و معابدی علاقهمندان به جمعآوری کتاب در چین باستان است، که بخش عظیمتر آن براثر جنگها و آتشسوزیها و بلایای طبیعی و کینه و عداوتهای قومی و قبیلهای و شخصی از بین رفته است.
منطقه جنوب و جنوب شرقی چین به عنوان ثروتمندترین مناطق این کشور که از طریق دریا و بنادر مختلف با جهان خارج نیز در ارتباط بودند، در زمینه جمعآوری کتاب و ایجاد برجهای بزرگ نگهداری آثار مکتوب، پیشتاز سایر مناطق به شمار میآیند و براساس اسناد تاریخی، تنها در شهر جنوبی و بندری «نینگبو» در استان جهجیانگ بیش از یکصد باب کتابخانه دولتی و خصوصی فعال بود که هنوز هم برخی از آنان به فعالیت خود ادامه میدهند."