خلاصه ماشینی:
"آیا ملتها به آن بلوغ سیساسی نائل نیامدهاند که خود را از شر خودکامگیهای آمریکا و دیگر عمال جهانخوار وارهانند؟آیا بر آفرینش آزار خویش تردید روا است که اینچنین گردن به یوغ اسارت سپرده و تسلیم در برابر زور را اختیار نمودهاند؟ اشخاصی که در جهان با فعالیتهای تعاونی سر و کار دارند و آنرا در جهت اهداف انسانی بعنوان روش مطلوبی اختیار نمودهاند بخوبی میدانند که وجوه تمایز ابرقدرتها در ثروت به یغما رفته مستضعفین، سلاح بیشتر و مهمتر از همه قلدری وافر خلاصه میشود.
تعاون هر انسان یک رای را پذیرفته است و برای زر و زور به عنوان عوامل بیشعور در تعیین خطمشی و تصمیمگیری ارزش قائل نیست،معتقدین به تعاون در جهان که کمتر از چشمه آزادی مکتب حسینی لبی تر کردهاند،حداقل براساس یکی از اصول پذیرفته شده باید وجود حق وتو در سازمان ملل را محکوم نموده و خواستار القاء آن شوند."