چکیده:
دزدی دریایی پیشینه ای بسیار طولانی دارد و به 13 قرن قبل از میلاد مسیح بر می گردد و
قدیمی ترین جرم شناخته شده بین المللی است. تاریخ راهزنی دریایی، برابر منابع، مدارک و اسناد
معتبر یک دوره زمانی بیش از سه هزار ساله را در بر م یگیرد.دزدی دریایی نوعی سرقت است که در
دریا یا خشکی با استفاده از نیروی قهریه بدون فرمان هیچ مقام رسمی یا حکومتی علیه اموال کشتی
دیگر رخ می دهد. در کل دزدی دریایی هرگونه عمل خشون تآمیز غیرقانونی که به وسیله یک کشتی خصوصی (غیردولتی) در دریای آزاد علیه کشتی دیگر به قصد چپاول صورت می گیرد. دزدان دریایی بیشتر از قایق های تند رو و اسلحه سبک و سنگین برای رهگیری طعمه های خود استفاده می کنند و با یورشی ناگهانی کشتی را به اسارت در آورده و اموال کشتی و سرنشینان را به یغما می برند یا با اسارت گرفتن سرنشینان درخواست پول می کنند . بنابراین به دلیل دزدی های دریایی مخصوصا در کشور سومالی و دیگر مناطق موضوع پلیس جهانی مطرح شده است.چراکه از این طریق با قوای نظامی و انتظامی همه کشور ها بتوانند حق دستگیری و برخورد با این موضوع را داشته باشند و دادگاه های کشور توقیف کننده کشتی دزدی دریایی می توانند بدون هر گونه محدویت آن را محاکمه نمایند. همچنین می توانند اقدام مقتضی را در مورد
کشتی ها و اموال مربوطه را اتخاذ نمایند.
Piracy has a long history and goes back to the 13th century BC
and The oldest known international crime. it happens.
In general, piracy, illegal any act of violence by a private boat
(NGOs) on the high seas against another ship is done with the
intention of looting. Pirate More boats hard and light and heavy
weapons to intercept its prey used to raid the ship enslaves and
property vessels and crews to the loot or to capture passengers
request money.
piracy can without any limitations they tried it. They can also take
appropriate action in the case of ships and adopt the relevant
property.
خلاصه ماشینی:
از سوی دیگر جرم مذکور توسط خدمه کشتیها یا هواپیماهای خصوصی علیه کشتیها صورت میپذیرد دزدی دریایی در واقع حاوی این ویژگی است که همزمان هم یک بحث حقوق بینالملل است و هم یک بحث حقوق داخلی، صلاحیت قضایی دولت دستگیرکننده و سرکوب کیفری این عمل، یعنی جرمانگاری و مجازات آن به هر صورت مستلزم مداخله حقوق داخلی است به ویژه آنکه با فقدان یک محکمه کیفری بینالمللی دائمی برای برخورد با دزدی دریایی نیز روبهرو هستیم.
ب-از دیدگاه کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها: بر اساس ماده 101 این کنوانسیون مانند ماده 15 کنوانسیون ژنو ، دزدی دریایی این گونه تعریف شده است: 1- هرگونه اقدام خشونت آمیز غیرقانونی یا توقیف، یا هرگونه غارت که در راستای اهداف خصوصی توسط خدمه یا مسافرین یک کشتی خصوصی یا یک هواپیمای خصوصی هدایت شده باشد .
بخش سوم: حقوق و تکالیف کشور های دیگر در مقابل دزدی دریایی الف – همکاری و کمک رسانی : بر اساس ماده 100 کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها و ماده 14 کنوانسیون ژنو در مورد دریاهای آزاد، « تمامی کشورها بایستی تا حد ممکن برای سرکوب و مجازات دزدی دریایی در دریای آزاد یا در هر مکانی که در حوزه صلاحیت هیچ کشوری نباشد با یکدیگر همکاری کنند.
بند دوم: اقدامات جامعه بین المللی: (international community) فرانسه تنها کشوری است که دزدان دریایی را بر اساس کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها پس از دستگیری به خاک خود منتقل کرده و محاکمه نموده است.