چکیده:
معتبر و موثق بودن محتوا در و بگا ه های دینی، به سبب مرتبط بودن این محتواها با عقاید و شرایع رفتارهای مردم، جایگاهی ویژه دارد؛ به گون های که از صدر اسلام، ائمه و اصحاب ایشان به سنجش اعتبار احادیث م یپرداخته اند.
در این نوشته، ضرورت اعتبارسنجی پایگا هها ارائه شده، معیار را ههای اعمال آن و چگونگی تعیین اعتبار محتوا در محیط اینترنت در یک سطح مفهومی و استلزام این شیوه های نوین از تعیین اعتبار بر پایه ابزارها و خدمات اینترنتی بیان خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
کاربران محتواهایی را که در فضای اینترنت نشر میدهند، عموماً بدون رعایت قواعد نگارش علمی نگاشته میشوند؛ به این معنا که یا از پیش خود و بر پایه تجربیات شخصی مینگارند، یا از منابع دیگر و وبگاههای دیگران نسخهبرادری و عرضه میکنند و استناد روشمندی نیز به منبع اصلی ندارند.
در پایگاههای برخط دیگر که به رقمیسازی و عرضه منابع چاپی نمیپردازند، سنجش اعتبار محتوا از سوی کاربر بسیار دشوار خواهد بود؛ زیرا منابع چاپی خود پیش از نشر، مرحلهای از اعتبارسنجی را میگذرانند و برای عرضه در پایگاه و به شکل رقمی نیز مرحلهای دیگر از گزینش را طی میکنند.
برای حصول اطمینان از دستیابی به منابع قابل اعتماد، باید این پرسشها را از خود داشت: چه کسی پاسخگوی وبگاه است؟ آیا صفحه وب متعلق به سازمان قابل اعتماد، مانند دانشگاه یا نهاد دولتی است؟ این سازمان از عرضه اطلاعات چه مقاصدی داشته است؟ برای نمونه، آیا سازمان از نشر اطلاعات نفع میبرد؟ چه کسی این اطلاعات را نوشته است؟ اگر مؤلفان یک محتوا ذکر نشده باشند یا اعتباری نداشته باشند، آن مطلب معتبر نخواهد بود.
آیا نویسنده منبع درباره موضوع خاص حجیت دارد یا شخصی است که گرچه مؤثر است، هیچ ارتباطی به موضوع پایگاه ندارد؟ برای اعتبارسنجی محتواها در پایگاهها شیوههای گوناگون پیشنهاد شده است که در اینجا به برخی از این شیوهها اشاره میشود: 1.
برای ارزیابی و اعتبارسنجی وبنوشتهها، راهکارهای دیگری باید در نظر گرفته شود؛ از جمله معیارهای ارزیابی منابع دینی در اینترنت میتوان به نمونههای ذیل اشاره کرد: - آگاهی به هدف نویسنده وبگاه: هدف از اطلاعاتی که در یک صفحه وب عرضه میشود، از تصریح خود صاحب پایگاه، عنوان وبگاه، مطالب عرضهشده در صفحات دیگر و محتوای مطالب، قابل درک است.