خلاصه ماشینی:
"زینب فواز در پیشگفتار کتابش به نقل از سارة نوفل(نویسنده)نوشته است:ما زنان از هماکنون باید با هم متحد شویم و عادتها و باورهای زیانبار برای جسم و روح و زندگیمان را به دور اندازیم،باید حقوق و وظایفمان را بشناسیم...
زینب فواز با نوشتن مقاله در نشریات الفتاة و انیس الجلیس و المؤید و النیل در روند رشد بینش فمینیستی آغازگر و زمینهساز بود و نوشتههای قاسم امین(1865-1908)،نویسندهی روشنفکر و مدافع آزادی و حقوق زن،در کتاب معروفش به نام آزادی زن غادة السمان-رماننویس-شاعر \می زیادة رماننویس نخستین زن داستاننویس در ایران،سیمین دانشور،با انتشار داستانهای نخست دههی بیست،به عرصهی داستاننویسی وارد شد.
ملک حنفی ناصف،همراه با ادارهی انجمن ادبی زنانه،در نشریهی جریده مقالاتی در دفاع از زنان مینوشت و نیز کتابی به نام النسائیات به سال 1928 منتشر کرد نوشتههای ملک حنفی ناصف و می زیادة و اندیشههای اصلاحی او برای زندگی زنان بیشترین اندازهی جسارت را در میان نوشتههای مربوط به زنان در خود داشت."