چکیده:
در نیمه نخست هزاره اول پیش از میلاد، بخش های جنوبی روسیه را عمدتا مردمانی اشغال کـرده بودند که آریایی تبار بودند. این مردم ایرانی زبان که در آن دوره در این منطقه میزیسـتند، سـکاها بودند. از میان طوایف مختلف اسب سوار آسـیای مرکـزی و اروپـای شـرقی، اهمیـت سـکاها از دیگران بیشتر است . این اقوام در تاریخ بـه عنـوان مردمـانی نیرومنـد، سلحشـور و در عـین حـال بیابانگرد و بی دولت معروف بوده است با توجه به این که یکی از ویژگیهای زندگی کـوچگری مهاجرت های دائمی است ، در نتیجه این مهاجرت ها قبایل مختلف جایگزین یکـدیگر در قلمـرو معینی میشوند. قلمرو و اسکان سکاها بسیار گسترده بوده است . با همه آثار و بقایای ارزنده ای که از سکاها در دست است ، قوم و ماهیت تاریخی آن ها هنوز در محاق ابهام نهفته اسـت ، شـاید بـه جهت پراکندگی شان در قلمروی گسترده از آسیای مرکزی تا رود دانوب و شاید به جهت تناقض هایی که در بازنمایی ماهیت شان در تاریخ جلوه نمایی میکند.
خلاصه ماشینی:
سکاها، ساختار اجتماعی، تجارت وکشاورزی، آداب ورسوم ، دین مقدمه از میان طوایف مختلف اسب سوار آسیای مرکزی و اروپای شرقی، اهمیت سـکاها هـم در روزگار خود آن ها و هم در قرن های تاریک ، از دیگران بیشتر بود.
آن چنان که در کتیبه های هخامنشی نگاشته شده ، سک یا سـکا نـامی اسـت کـه در زبـان پارسـی باستان برای سکاهایی که از طرف آسیای مرکزی با ایرانیان سروکار داشتند به کار رفته است .
به سرپرستی ایلیاگرشویچ ، ترجمـه بهرامشـالگونی، دفتـر اول ازجلد دوم ، چاپ اول ، تهران : جامی، ص ,٢٥١ / سکاها یک قوم جنگجو بودند که بعضی از آنان در روسیه جنوبی ساکن شدند و به زراعت و دام داری پرداختند و بعضی دیگر در اسب دوانی مهارت داشتند و از طریق غارت و تجـاوز نسبت به اقوام دیگر زندگی مینمودند.
ارابه های سرپوشیده سکاها به منزله خانه دائمی آن ها بوده است ، ولی مردان -پیوسته سـواره به این سو و آن سو میتاختند- شب هنگام برای اقامت در آنها باز میگشتند.
دیگر سلاح های مورد استفاده سکاها، نیزه و زوبین بود که نوک آهنی آن هـا در گورهـایی که از نظر وسایل مجهزتر بودند و نیز کمند و قلاب سنگ یافت شده است .
آنان کلاهخود خود را از جنس مفرغ و به همان شیوه پیراهن میساختند و برای آن آستری از نمد درست میکردند، ولی باگذشت قرون و اعصار، رهبرانی کـه بیشـتر بـه فرهنـگ یونـان علاقه داشتند به جای آن از کلاهخود و سینه پوش یونانی به جای سلاح های پولکی بومی خود استفاده کردند و حتی بعضی از آن ها زره ساق پای خود را که به سبک یونانی بـود بـه سـاز و برگ خویش افزودند.