چکیده:
هر سازمان بینالمللی باتوجه به تاریخچه خود، زمینههای شکلگیری متفاوتی با دیگر سازمانها دارد. اهدافی که چنین سازمانهایی را شکل میدهند نیز با یکدیگر متفاوتاند. سازمان ملل از این قاعده مستثنا نیست. دریافت فهمی از منشا اصلی ایده شکلگیری این سازمان، سهم به سزایی در دریافت فهم درست ما از نحوه عملکرد این سازمان خواهد داشت. ایدهها همواره رویکردهای سازمانهای بینالمللی را مشخص میکنند و به این وسیله، این اندیشهها میتوانند نقش تعیینکنندهای در نظام بینالملل و روابط بینالملل داشته باشند. در رابطه با نقش ایدهها و اندیشهها در حوزه نهادگرایی تحقیقات بسیاری صورت گرفته است. این مقاله تلاش دارد که جایگاه سازمان ملل در نظام بینالملل و نقش و تاثیر آن را با بررسی خاستگاه فکری آن، مورد ارزیابی قرار داده و عملکرد آن را در بین نظریههای مختلف روابط بینالملل تبیین نماید. در نهایت اینکه وجود سازمانهای بینالمللی حائز اهمیت است و همچنین باید به عنوان کارگزاران مستقل و حوزه اختیارات منحصر به خود شناخته شوند. و مهمتر از همه این است که متفکران روابط بینالملل نیز نباید سازمانهای بینالمللی را کم اهمیت فرض کنند.
خلاصه ماشینی:
"حال در اینجا منظور از قابل قبول چیست؟ آیا سازمان ملل متحد به عنوان مبتکری خلاق، بسترساز، توسعهدهنده، قانونیکننده و یا ابزاری برای تحول اندیشه محسوب میگردد؟ اگر ایده و یا تفکری در سطح جهانی مورد توجه قرار گیرد در حالی که بیشتر در سطح ملی یا منطقهای جریان داشته باشد آیا در این صورت نیز (عملکرد) سازمان ملل متحد قابل قبول است؟ اینکه (عملکرد) سازمان ملل قابل قبول است منظور چیست؟ آیا کل سیستم سازمان ملل متحد مدنظر است و یا فقط برخی از واحدهای خاص آن؟ نگاهی به نتایج UNIHP: ایدهها و تفکرات سازمان ملل با نگاهی به گذشته.
رابطه B، بین سازمان ملل متحد اول و سوم (تعاملات بین دولتها و بازیگران غیردولتی)، نیز از بهترین نمونه مطالعات انجام شده درخصوص این روابط به شمار میرود به خصوص اگر منظور ما شبکههای پشتیبانی فراملی باشد (Keck & Sikkink,Ibid: 147).
برخی از این فصول آخر به تحولاتی میپردازند که باید برای تقویت سازمان ملل مورد توجه قرار گیرند اما متأسفانه این بخش از پروژه (اگرچه کمککنندگان به این پروژه درخواست کردهاند) نسبتا ضعیف است و تا حدودی پیشنهادات گذشته را تکرار میکند (Childers & Urquhart,1994: 114).
کتاب امنیت انسانی و سازمان ملل متحد: تاریخی انتقادی که توسط نیل مک فارلن و یوئن فونگ خونگ، اساتید دانشگاه آکسفورد، نوشته شده است بحث را درباره امنیت انسانی بصورت مبحثی تاریخی و بطور گسترده در مورد رابطه در حال تحول بین فرد، دولت و جامعه بینالملل مطرح میسازد همانگونه که این امر به عکسالعمل در قبال تهدیدات پیشروی امنیت فردی مربوط است."