خلاصه ماشینی:
"تعاون به جای آنکه نظر در شکست هم بدهیم بیا که دست تعاون به دست هم بدهیم به جای آنکه گریبان به قهر پاره کنیم بیا که درد ضعیفان به مهر چاره کنیم مگو بیا به کمین شکست دل باشیم بگو بیا که معین شکستهدل باشیم هر آن کسی که نظر بر تعاونش باشد یقین بدان که حذر از تهاونش باشد بگیر دست بهرهماندگان حیران را ببین به چشم خود آنگه عطای یزدان را ز کار بستهء خلقی گرهگشایی کن تو هم به دیدهء خلق خدا،خدایی کن کسان که هیچ کسی فیض عامشان نبرد همای عز و سعادت به بامشان نپرد مرفهان ز فقیران چو روی برتابند همیشه در غم و اندوه و در تب و تابند توانگران که به دلهای ریش،درمانند گمان مبر که به فردای خویش،درمانند بود به دست تعاون کلید فتح و ظفر بجز شکست،ز خودکاملگی،که چیده ثمر ز تکروی نرسد هیچکس به دلخواهش جماعت است که دست خداست همراهش کسی که حرمت خلق خدا نگهدارد «خداش در همه حال از بلا نگهدارد»1 از احمد اسدالهی-(شعله کرمانی) (1)-این مصرع از حافظ تضمین شده است امانتداری «امرء القیس کندی»که یکی از پادشاهان عرب بود وقتی که خواست به نزد پادشاه روم برود،هر چه از اسلحه و لباس جنگی پرارزش داشت،پیش«سموئل»نامی که بزرگ قلعهای به شمار میرفت به امانت سپرد."