خلاصه ماشینی:
"([تسبح له السماوات السبع والأرض ومن فیهن وإن من شیء إلا یسبح بحمده ولکن لا تفقهون تسبیحهم إنه کان حلیما غفورا])( 1 )؛ «آسمانهای هفتگانه و زمین و هر کس که در آنهاست او را تسبیح میگویند و هیچ چیز نیست مگر اینکه در حال ستایش تسبیح او میگوید ولی شما تسبیح آنها را درنمییابید به راستی که او همواره بردبار [و] آمرزنده است».
تصور اینکه کارهایی که انجام میدهیم، نیست و نابود نمیشود جایی برای همیشه ثبت میشود اینکه زندگیمان از اول مدبرانی داشته که از زندگی ما یک مستند ساخته با همه جزییاتش همه زندگی ما را توی دوربینی ضبط کرده و نگه داشته و بعد روزی همه آنچه را که توی دنیا انجام دادهایم با همه جزییاتش از مقابل چشمهایمان بگذرانند آدم را نگران میکند به هراس میاندازد اینکه میگویند خودت نامه عملت را بخوان، خودت برای حسابرسی کافی هستی همین است همین که آدم بداند هیچ چیزی از اعمالش را نادیده نمیگیرند ..."