خلاصه ماشینی:
"گاهی هم که نشانهای ناگهان در انتهای جملهای، جایی پیدا میشود، میبینی که نادرست به کار رفته است: «جواب دادی: نه گفتم منتظر نمانی؟» این جمله پرسشی نیست.
این جملههای متن را دوباره بخوانید و ببینید آیا در نوشتههای امروزی چنین ساختارهایی استفاده میشود: «ندانستم چه سخن با او گفت که گریهاش را فزونی بخشید.
اما گذشته از این جزئیات، یک سؤال مهم: فکر میکنید خواننده با چه انگیزهای باید چنین مطلبی را بخواند؟ آیا شما توانستهاید روزنهای در پیش دیدگان او باز کنید که امیدوار شود، در این متن یا نکتة تازهای خواهد آموخت و یا لذت تازهای را تجربه خواهد کرد؟ میتوان به جرأت ادعا کرد در تمام پنج صفحهای که نوشتهاید، حتی یک جمله پیدا نمیشود که خواننده قبل از این آن را نمیدانسته و شما آموزة جدیدی را پیش رویش گشودهاید."