خلاصه ماشینی:
"شیوهء اجرای درمان، انفرادی و بیماران گروه تلفیقی و رفتاری-شناختی مجموعهای از تکنیکهای رفتاری- شناختی زیر را دریافت میکردند: 1-ارائهء اطلاعات در رابطه با اضطراب با تأکید بر الگوی رفتاری-شناختی حالات اضطرابی 2-آموزش آرامسازی کاربردی 3-شناسایی و اصلاح افکار و نگرشهای منفی و نامناسب به کمک بحث و گفتوگو دربارهء تجربهء هیجانی اخیر،مشخص کردن افکار و فرضیههای نامناسب در آن موقعیت و اصلاح افکار و فرضیههای نامناسب از طریق چالش کلامی با افکار خود آیند 4-ادامهء تکلیف خانگی در فاصلهء بین جلسات صفحات اولیه (به تصویر صفحه مراجعه شود) آزمون فرضیهء اول:بخش اول(نتایج بررسی پرسشنامهء اضطراب زونگ) برای آزمون فرضیهء اول مبنی بر اینکه«روش درمان تلفیقی(رفتاری-شناختی+دارویی) بیشتر از روشهای رفتاری-شناختی،دارویی و دارونما به صورت جداگانه در پایان دورهء درمان موجب کاهش میزان اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب تعمیمیافته میگردد»،خلاصهء نتایج تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون توکی بر روی میانگین نمرات اختلافی پیشآزمون و پسآزمون (D1)ū در پرسشنامهء اضطراب زونگ در جدولهای 3 و 4 آمده است.
نتیجهگیری بخش دوم فرضیهها برای روشن شدن ثبات تأثیر درمانی روشهای درمانی چهارگانه در دورهء بعد از درمان، مقایسهای بین میانگینهای نمرات اختلافی در ارزیابی پایان درمان و پیگیری مربوط به پرسشنامهء اضطراب آشکار تایلور به صورت زیر ارائه میگردد: ارزیابی پایان درمان(میانگین نمرات اختلافی پیشآزمون و پسآزمون) (به تصویر صفحه مراجعه شود) ارزیابی پیگیری(میانگین نمرات اختلافی پسآزمون و آزمون پیگیری) (به تصویر صفحه مراجعه شود) این نتایج نشان میدهد که با اینکه از تأثیر درمانی سه روش رفتاری-شناختی، دارویی،تلفیقی در ارزیابی پیگیری کاسته شده است،اما همچنان باعث کاهش اضطراب بیماران گردیدهاند و در این میان تأثیر درمانی روشهای رفتاری-شناختی و دارویی پایدارتر از روش تلفیقی بوده است."