خلاصه ماشینی:
این است که جوامع انسانی یکی پس از دیگری گرفتار بحران هویت شده، در فاصلهی گسست از شناسنامهی تاریخی و اصیل خود تا صدور شناسنامهی غرب ساخته، دچار تحیر و سرگردانی و تضاد و تناقض گردیده و به تدریج با آگاهی از شناسنامهی جدید و انس به آن، به پوچی و هیچی خود اعتراف نموده و برای گذراندن عمر به بازی گرفته شده، روی به بازیگری و ابتذال میآورند.
زمانی بود گاهی که سخن از ابتذال میرفت، پدیدههایی همچون: موسیقی، شعر نو، لباس و مد، تئاتر و فیلم، شوها و یا سریالهای تلویزیونی در ذهن تداعی میشد و کسی باور نمیکرد که روزی لقبهای علمی دانشگاهی نیز روی به ابتذال نهاده، مدارک علمی به ثمن بخس خرید و فروش شود و عناوین و القاب مقدس حوزوی و دینی و مذهبی به حراج گذاشته شده و ارزش حجةالاسلامی و آیةاللهی از دکترا کمتر شود، الگوهای جعلی و تصنعی، جای اسوههای حقیقی و اصیل قرار گیرد.