خلاصه ماشینی:
برای مثال، زوجهای جوان برای یک شب اقامت در سوئیتهای هتل پالمپیچ به قیمت یک هزار دلار، باید چند ماه در انتظار بمانند!( 2 ) مادلین بونتینگ، عضو شورای نویسندگان روزنامه گاردین انگلستان درباره میزان نفوذ فرهنگ مصرفگرایی در انگلستان چنین میگوید: "آیا دست زدن به کارهایی مانند کاهش مصرف گوشت به نصف مقدار کنونی، چشمپوشی از رفتن به سفرهای تفریحی و حمام آفتاب، کوشش برای بازیافت بیشتر زبالهها و پیادهروی تا مدرسه، کافی خواهد بود؟ بیشک، نه؛ زیرا این کارها تنها به خراشیدن یک سطح محکم شباهت دارد.
( 3 ) دیوید مایزر، روانشناس آمریکایی و نویسنده کتابهای پر مخاطب «به سوی شادمانی» و «پارادوکس آمریکایی، ولع روحی در عصر دسترسی» نیز درباره بحران مصرفگرایی در آمریکا چنین مینویسد: «رؤیای زندگی آمریکایی که در سایه داشتن مصرف بیشتر، خودروهای لوکس، سفرهای تفریحی، خانههای بزرگ و خرید قایقهای تفریحی شکل گرفته بود؛ امروزه با پرسشها و چالشهای بسیاری روبهرو شده است.
( 4 ) این روانشناس آمریکایی درباره روند رو به رشد مصرفگرایی و رفاهطلبی در جامعه آمریکا، مخاطب خود را با چند پرسش روبهرو میکند و میپرسد: «اگر ارزشهای مادیگرایانه با دارا بودن یک زندگی خوب ارتباطی ندارد، چرا شاهد یک موج دامنهدار لوکسگرایی هستیم؟ درحالیکه در متون مقدس میخوانیم: "چرا شما پولهایتان را برای آنچه نان نیست، هزینه میکنید و چرا توان خود را در اموری صرف میکنید که رضایت شما را به همراه نمیآورد؟" چرا ما در کمدهای خانههامان، انبوهی از لباسهایی که به ندرت پوشیده شده، سه پارکینگ و خودروهای همان، ش 57، ص 109.