خلاصه ماشینی:
"* حضرت آیتالله بهجت(قدس سره) ( 7 )؛ قبل از زوال جایز است، مگر وقت تنگ باشد و بعد از زوال حرام است و کفاره واجب است.
* حضرت آیتالله خامنهای(مد) ( 18 )؛ اگر مکلف از گفته پزشک یقین کند که روزه برای او ضرر دارد و یا گفتة وی یا منشأ عقلایی دیگری برای او خوف از ضرر حاصل شود، روزه گرفتن برای او واجب نیست، بلکه جایز هم نیست.
* حضرت آیتالله صافی گلپایگانی(مد) ( 22 )؛ اگر از قول دکتر خوف ضرر عقلایی حاصل شود، جایز است افطار کند.
عروة الوثقی، ج 2، ص 70، م 1، منهاج الصالحین، ج 1، ص 275، م 1056، توضیح المسائل، ص 286، م 1709.
عروة الوثقی، ج 2، ص 468، م 27، ص 475، م 1، منهاج الصالحین، ج 1، ص 338، م 1056، توضیح المسائل، ص 326، م 1671، و 335، مسائل المنتخبه، ص 229، م 520."