چکیده:
در یک بررسی مقطعی عوامل روانی-اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر(20- n )و گروه گواه(20- n )که بر اساس متغیرهای سن،جنس و سواد همتا گردیده بودند،در دو مرحله فعال بیماری و سه ماه پس از پایان دوره دارو درمانی مورد بررسی قرار گرفتند.این عامل عبارت بودند از:نشانههای آشفتگی روانشناختی،رویدادهای فشار زای زندگی، مهارتهای مقابلهای و کیفیت روابط اجتماعی که به ترتیب با آزمونهای SCL-90-R ،سیاهه رویدادهای زندگی،سیاهه مهارتهای مقابلهای و مقیاس کیفیت روابط اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج نشان داد که بین بیماری زخم اثنی عشر در مرحله فعال بیماری و نیز در پایان دوره درمان با نشانههای آشفتگی روانشناختی ارتباط معنیدار وجود دارد.مقایسه دو گروه زنان و مردان بیمار نشان داد که شدت نشانهها در زنان بیشتر از مردان است و پس از پایان دارو درمانی کاهش شدت نشانهها در زنان محسوستر است.همچنین نتایج نشان داد که بیماران،رویدادهای فشارزای حاد(رویدادهای که در مدت 6 ماه پیش از آغاز یا عود بیماری رخ داده است)و مزمن(6 ماه و بیشتر از آن)بیشتری را تجربه کردهاند و در مقایسه با گروه گواه،فشار و ناکامی بیشتری را تحمل نمودهاند.میان بیماران و آزمودنیهای گروه گواه در به کارگیری شیوههای مقابله با مشکلات تفاوت معنیداری دیده نشد.این بررسی همچنین نشان داد که پس از پایان دوره درمان میزان حمایت اجتماعی به ویژه حمایت والدین از بیماران کمتر و میزان کشمکش آنان با حمایت گنندگان به ویژه با همسر بیشتر و روابط بیماران با والدین سطحیتر شده است.
خلاصه ماشینی:
"آنچه د این پژوهش مورد توجه قرار گرفته بررسی نشانههای آشفتگی روانشناختی،میزان وقوع رویدادهای فشارزای زندگی،فشار و ناکامی ناشی از وقوع رویدادها، شیوه مقابله با مشکلات و میزان حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر و گروه گواه سالم است.
روش به منظور بررسی فرضیههای پژوهش در یک پژوهش مقطعی نشانههی آشفتگی روانشناختی،رخداد رویدادهای فشارزای حاد و مزمن،تجربه فشار و ناراحتی ناشی از رویدادهای فشارزا،شیوههای مقابله و میزان حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر و گروه گواه سالم در دو مرحله فعال بیماری و پس از پایان دوره دارو درمانی مورد بررسی قرار گرفت.
فرضیههای اول و دوم این مطالعه مربوط به بررسی جدول 1-میانگین،انحراف معیار و نتایج آزمون t آزمودنیهای دو گروه پژوهش بر حسب سن و میزان تحصیلات (به تصویر صفحه مراجعه شود) نشانههای آشفتگی روانشناختی در بیماران و گروه گواه در مراحل فعال بیماری و بهبودی بیماری پس از مدت زمان درمان با میانگین زمانی 3 ماه میباشد.
جدول 4-میانگین،انحراف معیار و نمره آزمون t دو گروه بیمار و گواه در مرحله بهبودی در مقیاسهای حمایت اجتماعی،تعارض و عمق روابط آزمون کیفیت روابط اجتماعی (QRI) (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث دریافتهها در این پژوهش عوامل روانی-اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر و گروه گواه در دو مرحله فعال بیماری و بهبودی مورد بررسی قرار گرفت.
این بررسی نشان داد که بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر نسبت به گروه گواه سالم رویدادهای فشارزای حاد و مزمن و میزان فشار روانی بیشتری را تجربه نمودهاند(جدول 3)."