چکیده:
در برخی از روایات شیعه و اهل سنت، احادیثی دال بر سقوط ستاره بر خانة امام علی (ع) به عنوان نشانهای بر جانشینی آن حضرت وارد شده است. پژوهش حاضر که با روش توصیفی ـ تحلیلی به سرانجام رسیده، این روایات را در کتب فریقین شناسایی کرده و به نقد و بررسی آنها نشسته است. سقوط ستاره بر خانة امیرالمؤمنین (ع) طبق شواهد گوناگون غیر قابل پذیرش است. این روایت که هیچ سند معتبری ندارد از طریق روایات عامه وارد کتابهای شیعه شده است و نه تنها موجب فضیلت ائمه (ع) نمیشود، بلکه حتی در مواردی موجبات شک و تردید را در افراد ناآگاه فراهم میآورد و روایات صحیح دیگری از جمله حدیث غدیر و حدیث منزلت را تحت تأثیر سوء خود قرار میدهد. از سوی دیگر، پدیدة نزول ستاره بر خانه امام علی (ع) با عقل و دستاوردهای علمی ناسازگار است و با دادههای تاریخی نیز ناهمخوانی دارد.
Some traditions denoting star fall on Imam Ali's house counted as a proof of his prophet's succession in some Sunnite and Shiite traditions. This descriptive – analytic research identifies them and investigates critically these traditions in Shiite and Sunnite books. Star fall on Imam Ali's home is unacceptable due to the various proofs. These kinds of traditions make skepticism and doubts for ignorant instead of possessing virtues for our Imams (Pbh)، and have a bad effects on some authentic traditions such as Ghadir and Manzelat. This phenomenon (star fall on Imam Ali's home) is unacceptable according to the scientific and rational principals، historical data's and have destructive approach to the households of prophet.
خلاصه ماشینی:
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه علامه طباطبائی (ره) (نویسنده مسؤل)- تاریخ دریافت: 26/01/96 تاریخ پذیرش: 21/04/96"/> <H1>چکیده</H1> در برخی از روایات شیعه و اهل سنت، احادیثی دال بر سقوط ستاره بر خانة امام علی (ع) به عنوان نشانهای بر جانشینی آن حضرت وارد شده است.
<H3>ب) بحارالانوار</H3> علامه مجلسی (ره) بابی را با عنوان «قوله تعالی والنجم إذا هوی ونزول الکوکب فی داره (ع)» به این موضوع اختصاص داده و روایات آن را جمعآوری کرده است (رک: مجلسی،1983م، 35 :272-284)؛ یکی از این روایات که از امالی شیخ صدوق نقل شده به این صورت است: « ابن سعید عن فرات عن محمد بن أحمد الهمدانی عن الحسین بن علی عن عبد الله بن سعید الهاشمی عن عبد الواحد بن غیاث عن عاصم بن سلیمان عن جویبر عن الضحاک عن ابن عباس قال: صلینا العشاء الآخرة ذات لیلة مع رسول الله )ص( فلما سلم أقبل علینا بوجهه ثم قال أما إنه سینقض کوکب من السماء مع طلوع الفجر فیسقط فی دار أحدکم فمن سقط ذلک الکوکب فی داره فهو وصیی و خلیفتی و الإمام بعدی فلما کان قرب الفجر جلس کل واحد منا فی داره ینتظر سقوط الکوکب فی داره و کان أطمع القوم فی ذلک أبی العباس بن عبد المطلب فلما طلع الفجر انقض الکوکب من الهواء فسقط فی دار علی بن أبی طالب ع فقال رسول الله ص لعلی یا علی و الذی بعثنی بالنبوة لقد وجبت لک الوصیة و الخلافة و الإمامة بعدی فقال المنافقون عبد الله بن أبی و أصحابه لقد ضل محمد فی محبة ابن عمه و غوی و ما ینطق فی شأنه إلا بالهوی فأنزل الله تبارک و تعالی و النجم إذا هوی یقول الله عز و جل و خالق النجم إذا هوی- ما ضل صاحبکم یعنی فی محبة علی بن أبی طالب (ع(- و ما غوی و ما ینطق عن الهوی یعنی فی شأنه- إن هو إلا وحی یوحی« (مجلسی،1983م، 35 :272).