چکیده:
در آئین هندو، برای به دست آوردن دیدگاه و یا حکمی، راهی بسیار دشوار را باید طی کرد؛ زیرا ابتدا باید به متون مقدس این آئین، که خود از کثرت و تنوعی شگرف برخوردارند، مراجعه و سپس، به مکتب های فلسفی و مهمی که در ذیل این آئین ساخته و پرداخته شده اند، رجوع کرد. سرانجام، رجوع به دیدگاه اندیشمندان، مصلحان و افراد تاثیرگذار در این آئین ضروری است. پس از طی این مسیر، محقق باید با بیان تنوع دیدگاه موجود در این آئین، اعلان کند که یافتة او، به چه دوره از ادوار آئین هندو نظر دارد؛ از کدام متن مقدس به دست آمده؛ چه مکتب فلسفی ای از آن حمایت می کند و چه افراد شاخصی آن را تایید می کنند. به طور قطع این مسیر بسیار دشوار و مطلب به دست آمده نیز فاقد پذیرش همگانی است. این نوشتار، بر آن است به اجمال، به این منابع نظر افکند و تحلیلی راجع به آنها ارائه دهد.
In Hinduism، formulating an idea or making a ruling is a very difficult task. First، it is necessary to refer to the diverse and numerous holy texts of this faith. Then، it is necessary to refer to the important philosophical schools of thought of Hinduism. Finally، one has to refer to the views of scholars، reformers and influential people of this faith. Furthermore، the researcher has to go through the various views of this faith and show to which Hindu period his findings are related، from which sacred text they are obtained، which philosophical schools support them، and who are the outstanding figures who approve them. Definitely، this is، a very difficult task and the findings are not generally accepted. The present paper seeks to review the mentioned sources and attempt to analyze them.
خلاصه ماشینی:
"com دریافت: 05/12/1395 ـ پذیرش: 27/04/1396 چکیده در آئین هندو، برای به دست آوردن دیدگاه و یا حکمی، راهی بسیار دشوار را باید طی کرد؛ زیرا ابتدا باید به متون مقدس این آئین، که خود از کثرت و تنوعی شگرف برخوردارند، مراجعه و سپس، به مکتب های فلسفی و مهمی که در ذیل این آئین ساخته و پرداخته شده اند، رجوع کرد.
هنگامی که این مسیر طی شد، محقق باید با بیان تنوع دیدگاه موجود در این آئین اعلان دارد که یافتة او، به چه دوره از ادوار آئین هندو نظر دارد؛ از کدام متن مقدس به دست آمده است؛ چه مکتب فلسفی ای از آن حمایت می کند و چه افراد شاخصی پای آن را امضا می کنند.
البته لازم به یادآوری است که این مکاتب فلسفی، بیشتر برای باز کردن عرصة اندیشه و تعقل به آئین هندو راه یافته اند و کمتر همانند متون مقدس از اعتبار و حجیت برخوردارند.
اکنون سؤال این است که متون مقدس، اعتبارشان را از کجا به دست آورده اند؟ مکتب های فلسفی چطور؟ نهضت ها و مصلحان، به چه منبعی برای اعتبارشان تکیه کرده اند؟ در آئین هندو، تقریبا تمام منابع معرفی شده، فاقد این نوع اعتبار هستند.
سؤال این است که این مطالبی، که قرن ها نقل شده اند، به چه اعتباری می توان گفت همان مطالب اولیه هستند که فرزانگان شنیده اند؟ آیا مطالب شنیده شده، تا زمان کتابت، محفوظ مانده اند، یا خیر؟ این پرسش و تردید اعتبار وده ها را تحت تأثیر خود قرار می دهد و اعتماد به آنها را دشوار می سازد."