چکیده:
تحریف ناپذیری قرآن ادلة مختلفی دارد. برخی از این ادله، عقلی و برخی دیگر نقلی اند. ادلة نقلی همة انواع تحریف اعم از افزودگی یا حذف یا جابه جایی را نفی می کنند؛ اما درباره قلمرو دلالت عقل بر مصونیت قرآن، اختلاف هایی دیده می شود. نویسنده با روش توصیف و تحلیل، دیدگاه های صاحب نظران این حوزه را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده است که عقل درباره مصونیت قرآن از تحریف به افزودگی یا جابه جایی مخل اعجاز، دلالت روشنی دارد؛ اما برای اثبات مصونیت از تحریف به کاسته شدن، دلیل عقلی محض به تنهایی کارایی ندارد و برای این مقصود باید به دلیل نقلی نیز اتکا کرد.
خلاصه ماشینی:
"توضیح آنکه پس از اثبات عدم تحریف به زیاده با دلیل عقلی، روشن می شود که همة آیات قرآن کنونی حجیت دارند و تردیدی در نزول آنها از سوی خدا نیست (مصباح، 1376، ص272) و از جملة آنها آیات حفظ و عزت است که مصونیت قرآن از تحریف را به روشنی اثبات می کنند؛ ثانیا با توجه به مطالبی که در نقد تقریر پیشین گذشت، تلازمی میان خاتمیت و تحریف ناپذیری نیست؛ ثالثا قرآن همة دین نیست، بلکه سنت پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم و جانشینان معصوم ایشان نیز بخش مهمی از دین است و به همین دلیل اگر فقط به قرآن بسنده شود، بسیاری از احکام و معارف دین از دست خواهند رفت؛ به گونه ای که بسیاری از کلیاتی که دربارة احکام قرآن آمده اند نیز قابل عمل نخواهند بود.
ازاین رو برخی از صاحب نظران دلیلی ترکیبی ارائه، و به عبارت دیگر برای اثبات تحریف ناپذیری قرآن به طور غیر مستقیم از عقل استفاده کرده اند؛ به این بیان: پس از آنکه از راه عقل ثابت شد که همة قرآن موجود، کلام خداست و چیزی بر آن افزوده نشده، مفاد آیات آن به عنوان محکم ترین دلیل نقلی و تعبدی، حجت می شود؛ و یکی از مطالبی که از آیات کریمه قرآن به دست می آید همین است که خداوند متعالی، مصونیت این کتاب را از هرگونه تحریفی ضمانت کرده است؛ برخلاف دیگر کتب آسمانی که نگهداری آنها به عهده مردم گذاشته شده بود (مصباح، 1376، ص273)."