چکیده:
در فرهنگ دینی و اجتماعی ما حسادت رفتاری است مذموم. ولی متاسفانه گاه شاهد بروز این رفتار در میان افراد جامعه هستیم. این رفتار ممکن است در میان بزرگسالان مشاهده شود ولی در کودکان نیز نسبت به همسالان یا کودکان کوچکتر از خود مشاهده میشود و عاملی بازدارنده برای رشد و کمال کودکان محسوب میگردد. مقالة حاضر بر آن است با ارائة تعاریف رایج و دلایل بهوجود آورندة حسادت سن بروز آن و نیز حسادت در کودکان و پیشنهادهای کاربردی به تشریح این مسئله بپردازد.
خلاصه ماشینی:
"این از دست دادن محبت میتواند واقعی یا خیالی باشد؛ یعنی حتی ممکن است والدین فرزندانشان را به یک اندازه دوست داشته باشند اما باز هم آنها به یکدیگر حسادت کنند.
بسیاری از روانشناسان حسادت را واکنش طبیعی کودک میدانند اما برخوردهای نادرست والدین، باعث تشدید حسادت در فرزندان و بروز مشکلاتی برای آنها میشود که حتی ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند.
عوامل پدیدآورنده از عوامل پدید آورندة حسادت در میان کودکان میتوان مورد مهر و محبت قرار نگرفتن کودک، تبعیض قائل شدن والدین بین فرزندان، از دست دادن محبت واقعی، تهدید موقعیت کودک، خشم، احساس ناامنی در روابط با دیگران، تربیت نادرست، تولد فرزند جدید در خانواده، تفاوت سنی خواهرها و برادرها، تهدید و سرزنش کودک، در معرض تنبیه و سرزنش بودن، از کودک توقع بیجا و به دور از ظرفیت داشتن، دیگران را به رخ کودک کشیدن، توجه کافی به کودک نداشتن، بدگویی از کودک، تأمین نشدن نیازهای کودک، بیهدفی کودک و نبود سرگرمیهای مناسب برای او، رفتار غلط والدین، رقابت غیراصولی بین کودک و دیگران، تحقیر کودک، نبود امنیتخاطر در کودک، خشونت شدید نسبت به کودک و ضعف اعتمادبهنفس کودک را بیان کرد.
» بسیاری از والدین تصور میکنند مقایسة فرزندانشان با یکدیگر موجب میشود که آنها تلاش خود را افزایش دهند و این امر به پیشرفت آنها کمک میکند اما مقایسه کردن نه تنها موجب تلاش و پیشرفت کودکان نمیشود بلکه حسادت و نفرت بین آنها را تشدید خواهد کرد."