چکیده:
در فرش ایرانی، حضور نیروهای مافوق طبیعی در قالب تصاویر طبیعی رخ می نماید و همواره جهان خاکی آدمیان با ماورا آن پیوند داده شده است. نه تنها نقوش گیاهی در بخش میانی فرش ایرانی، باغ و بوستانی را در قالب نمونه آرمانی بهشت بر ذهن تداعی می کند، نقوش حاشیه ای آن نیز به عالم بالا اشاره دارد که گاهی با تعدادی از فرشتگان زینت یافته است.
شاید حضور این فرشتگان در حاشیه فرش و قبل از ورود به مرکز آن، اشاره به مراحل پیشین ورود به بهشت (مرکزیت فرش) و سنجش اعمال نیک و بد توسط فرشتگان در محضر پروردگار دارد یا سمت و سوی آن وام دار کهن الگوی دیگری است که آن نیز همانند فرشتگان در ایران باستان دارای مقام الوهیت بوده است و ما آن را فروهر می خوانیم.
در این تحلیل، سعی بر آن است تا با گردآوری های اسنادی و کتابخانه ای به تحلیل و توصیف موضوع اقدام نموده و در ادامه به ریشه یابی نقش فرشته در کهن الگوی فروهر پرداخته و با استناد به آیات و روایات مذهبی، به توجیه مناسبی در جهت شکل گیری فرم ظاهری فرشته به صورت انسان بالدار دست بیابیم. نگارندگان بر این باورند که نقوش فرشته ای که در فرش های ایران دیده می شود رابطه معنایی محکمی با نقش فروهر دارد.
There is a spiritual & intellectual power in Persian carpets which connects to the terrestrial world. Plant patterns that make gardens not only symbolize paradise in the heart of carpets; but also the patterns in the borders which sometimes are decorated by angels represent the spiritual world. Maybe the position of angels indicates the initial stage before paradise gate (in the middle of the carpet) and Judgment Day، which our acts will be evaluated by angels and God will visit us، or it comes from other Persian archetype that has intellectual power، known as Farvahr. This research is tried to find and analyze roots of the angel shape by the form of Farvahr archetype، and we use holy Verses and religious stories as documents for proving the cause of its human shape with two wings. Writers try to prove that the Angel pattern is connected conceptually with the symbol of Farvahr .