چکیده:
امروزه حقوق بشر توجه عمیقی به موضوع حمایت از افراد آسیبدیده از حوادث طبیعی دارد، زیرا این قبیل حوادث همهساله در گوشه و کنار جهان رخ میدهند و خسارات مالی و جانی زیادی را با خود همراه دارند. با این حال، این موضوع به بحثی چالشبرانگیز در روابط میان دولتها، افراد، سازمانهای بینالمللی امدادرسان و دولتهای آسیبدیده بدل شده و این سؤال را نیز مطرح کرده است که ماهیت حمایت از افراد در برابر حوادث طبیعی چیست و اگر چنین حمایتی اداکردن حقی بشری است، آیا ادای این حق فقط باید از دولت حاکم خواسته شود، یا اینکه مستقیماً از جامعۀ بینالمللی و به طور اخص از سازمانهای بینالمللی امدادرسان نیز قابل مطالبه است؟ براساس نتایج، دولت آسیبدیده وظیفۀ اصلی حمایت از آسیبدیدگان از حوادث طبیعی را به دوش دارد و البته در صورت ناتوانی یا تمایلنداشتن دولت حاکم به امدادرسانی مؤثر و نقض حقوق بنیادین آسیبدیدگان، جامعۀ بینالمللی نیز وظیفه دارد از مجاری سازمانهای بینالمللی امدادرسان، به حمایت از آنان اهتمام ورزد.
Today Human Rights has a deep attention to issue of protection of people affected by natural disasters، because such incidents occur every year around the world and bring with themselves a lot of human and financial losses. Nevertheless، this issue has become a challenging discussion in relations between governments and individuals، as well as in relations of international relief organizations with affected states. The question we have been seeking in this reaserch for its answer، is that what is the nature of the protection of people against natural disasters، and if such protection is a fulfillment of human rights، is it only should be asked from the government، or that it can demand also from the international community، and in particular from international relief organizations? Based on the results، the affected state has a main task to protect of victims of natural disasters، and of course، in the case of inability or unwillingness of the government to give an effective relief and occur a violation to the fundamental rights of victims، then the international community will be responsible to protect them، via international relief organizations.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین ، سؤالی که در این پژوهش به دنبال پاسخ به آن بوده ایم ، این است که ماهیت حمایت از افراد در برابر حوادث طبیعی چیست و اگر چنین حمایتی اداکردن حقی بشری است ، آیا ادای این حق فقط باید از دولت حاکم خواسته شود، یـا اینکه مستقیما از جامعۀ بین المللی و به طور اخص از سازمان های بـین المللـی امدادرسـان نیـز قابل مطالبه است ؟ اینک فقدان یک سند جامع بین المللی که ضمن پرداختن به ابعـاد مختلـف بلایای طبیعی و حقوق افراد تحت تأثیر آن ، عام الشـمول و الـزام آور نیـز باشـد، کـاملا احسـاس میشود (اشرفیخوزانی، ١٣٩٣: چکیده )، اما برای یافتن پاسخ به این سؤال ، بـه ایـن نکتـه نیـز توجه شده است که «به هر حال خلأ حقوق در موضـوع حـق بـر کمـک هـای بشردوسـتانه ، بـا تعدادی از اسناد رو به تزاید حقوق نرم که اصول راهنما و رویه های پایدار دولت ها و سازمان های بشردوستانه از نمونه های مهم در این مورد بـه شـمار مـیرونـد، در حـال رفـع اسـت و اگرچـه مجموعۀ این اسناد از نظر شکلی در حد حقوق نرم طبقه بندی میشـوند، امـا از آنجـا کـه ایـن اسناد بر حقوق بنیادین بشر، شامل حق حیات ، منزلت ، حیثیت و کرامـت انسـانی اسـتوارند، در ماهیت ، الزام آور به نظر میرسند» (بیگ زاده ، ١٣٨٤: ٣٠١).
4/643: Fourth report on the protection of persons in the event of disasters (by Eduardo Valencia-Ospina, Special Rapporteur, International Law Commission), Sixty-third session, Geneva, 26 April-3 June and 4 July-12 August 2011, Distr."