چکیده:
رواﺑﻂ اﻳﺮان ﻋﺼﺮ رﺿﺎﺷﺎه و آﻟﻤﺎن ﻧﺎﺳـﻴﻮﻧﺎل ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴـﺴﺖ، ﻋﻠـﻲ رﻏـﻢ ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻃﻲ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧﻴﺮ، ﻛﺎﻣﻼ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻛﺎوﻳﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ،ﺑﻪ ﺟﺎی ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ ﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎی اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻣﻔﺮوض درﺑﺎره ﻧﮋاد آرﻳﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻋﺎﻣﻞ ارﺗﺒـﺎط آﻟﻤﺎن و اﻳﺮان، ﺑﺮآﻧﻴﻢ ﻛﻪ »ﻋﻮاﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎد ی« ﻣﺤﺮک اﺻﻠﻲ رواﺑـﻂ ﺑـﻴﻦ اﻳـﻦ دو ﻛـﺸﻮر در دﻫـﻪ 1930 م/1310 ش ﺑﻮده و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﺸﺘﺮک ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ اﺑﺘﻜﺎر ﻋﻤﻞ ﻫـﺎی اﻗﺘـﺼﺎدی دوﻟﺖ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ
خلاصه ماشینی:
"تـا سـال هـای ١٩٤٠-١٩٤١ م/١٣١٩-١٣٢٠ ش، روابط اقتصادی میان این دو کشور به منتهی درجـه خـود رسـید، چنـان کـه آلمـان تبـدیل بـه ١- آرشیو سیاسی وزارت امور خارجه آلمان ، برلین ، سفارتخانه آلمان در تهـران (d)DGT١١ III ٢٨ Box : تلگـرام وزیـر تبلیغات آلمان به سفارتخانه آلمان در ایران ، ٣ دسامبر ١٩٣٦ م/١٢ آذر ١٣١٥ ش.
١ مسائل مرتبط با ایران و مهم تر از همـه راه ترانزیتـی مـذکور، به ویژه در جریان مذاکرات اقتصادی با وزرای شوروی از سوی کارشناسان سابق مـسائل ایـران در وزارت امور خارجه آلمان مطرح شدند که حالا دیگر کارشناسان مسائل مرتبط بـا شـوروی محسوب می شدند و اینها کسانی بودند چون کنت شـولنبرگ ، وزیـر مختـار پیـشین آلمـان در تهران و سفیر وقت آلمان در مسکو، و کارل اشنور، معاون بخش تجاری امور خارجی از سـال ١٩٣٦ شولنبرگ و اشنور در بخش اقتـصادی مـذاکرات مربـوط بـه ایـن قـرارداد بـا یکـدیگر همکاری می کردند که بخش اعظم اقتصاد کشورهای شرقی را در بر می گرفت .
٤ این روزنامه همچنین به تعدادی از سازمان های مشترک بین آلمان و شوروی اشاره کرده است که به منظور تسهیل تجارت و حمل و نقل کالا از طریـق ایـن منطقـه ١- برای توصیف موضع محمود بدر و رضاشاه بنگرید به : Documents on German Foreign Policy, Series D, Volume VIII: Memorandum of Counselor Ripken, 28 October, 1939, 354–355."