چکیده:
تجاوز نظامی آمریکا به عراق و اشغال آن در مارس 2003 که منجر به سقوط رژیم بعثی شد، سرآغاز دوران جدیدی در روابط ایران با عراق گردید. فروپاشی حکومت صدام، فرصتی استثنایی برای جمهوری اسلامی پدید آورد تا قدرت سیاسی و فرهنگی خود را در عراق گسترش بخشد. اگرچه این اشغال باعث تضعیف عراق و رفع تهدید مستقیم و جدّی از امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران شد ولی تداوم حضور قدرتهای فرامنطقهای، بیثباتی داخلی در عراق، آینده مبهم شمال عراق و افزایش نقش منطقهای ترکیه، عربستان، قطر و سایر کشورهای منطقه و مهمتر از تمامی این موارد تداوم سیاست پر فراز و نشیب دستگاه سیاستگذاری خارجی ما نسبت به سایر رقبای منطقهای، تهدید علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را افزایش داد به طوری که با افزایش نقش منطقهای عربستان، ترکیه و اسرائیل و پیمان نظامی مشترک دو کشور اخیر، اسراییل این امکان را یافته است که خود را از نظر جغرافیایی به ایران نزدیک کرده و با حضور در شمال عراق به اهداف خود در مقابله با ایران نزدیکتر شود. در این مقاله عوامل و عناصر ﺗﺄثیرگذار بر امنیت ملی ایران بعد از اشغال عراق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
America's invasion and occupation of Iraq in March 2003 that led to the fall of the Baathist regime was the beginning of a new era in relations between Iran and Iraq. The collapse of Saddam's regime, created a unique opportunity for the Islamic Republic to expand political and cultural power in Iraq. Although this occupation weaken Iraq and the elimination of direct threats of serious national security of the Islamic Republic of Iran, but the continued presence of trans-regional powers, internal instability in Iraq, the uncertain future of northern Iraq and increasing regional role of Turkey, Saudi Arabia, Qatar and other countries. region and more important than all this continued bumpy device foreign policy we compared to other regional competitors, threats to the national security of the Islamic Republic of Iran increased so as to increase the role of regional, Saudi Arabia, Turkey and Israel the recent military alliance between the two countries, Israel has allowed itself in terms of geography Close to Iran and the presence in northern Iraq to counter Iran closer to your goals. In this paper, factors and elements affecting national security after the occupation of Iraq has been analyzed.
خلاصه ماشینی:
"اما در این میان رویکرد اساسی سیاست های دولت اوباما در عراق مقابله با خطر تروریسم و حفظ موقعیت آمریکا در منطقه حساس خاورمیانه ، حفظ تداوم جریان صدور نفت از خلیج فارس به کشورهای صنعتی و حمایت از امنیت اسرائیل و متحدان منطقه ای آن است که با رویکرد دولت بوش تفاوت چندانی ندارد، اما تأ دولت اوباما بر بهبود روابط جهان عرب با دولت جدید عراق از این منظر اهمیت دارد که این بهبود ممکن است از طریق روی کار آوردن دولت سکولار و ملیگرا در عراق صورت گیرد و یا با گسترش ایران هراسی و ایجاد نوعی اجماع علیه ایران در منطقه از طریق برجسته سازی قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی ایران در عراق ، گروه های فلسطینی و لبنانی و طرح تهدیدات ناشی از فعالیت های موشکی ایران و نقض برجام عملی شود.
و ١٩٢٩)، بر اساس بند ٤١ منشور ملل متحد، جمهوری اسلامی ایران را در تداوم فعالیت های صلح آمیز هسته ای خود منزوی سازند و از طرفی با توجه به شاخصه تکثر قومی- فرقه ای در ایران ، همسو با افزایش تهدیدهای برون مرزی، محیط درونی را نیز از طریق تحریک گروه های قومی - فرقه ای، صنفی و دانشجویی و استفاده ابزاری از مفهوم حمایت از حقوق بشر به تنش و ناآرامی بکشانند تا ایران را در عرصه سیاست گذاری خارجی، به ویژه در چهار حوزه عراق ، حمایت از جنبش های اسلامی، فرایند صلح خاورمیانه و نهادینه کردن دانش هسته ای بومی به دیپلماسی منفعلانه وادارد که در صورت تحقق ، میتوانست جایگاه و نقش ایران را در برون داد معادلات سیاسی- امنیتی منطقه به شدت کاهش دهد، اما چنین نشد."