چکیده:
با توجه به سیر تحول در مدیریت و رقابتی شدن سازمانها، و همچنین با توجه
به نگاه جدیدی که به منابع انسانی میشد اگر سازمانها می توانستند در این فضا از
نیروهای انسانی خود بهتر بهره برند و راندمان کاریشان را ارتقاء دهند بسیار به
نفعشان بود فلذا به فکر افتادند از این سرمایهی انسانی که در اختیار دارند بر نفع
خودشان استفاده کنند، بنابراین موضوع توانمندسازی کارکنان را مطرح کردند.
« توانمندسازی » نوشتهی حاضر که در راستای رسالهی فقهی اجتهادی در موضوع
به عنوان مقالهی اول از سری مقالههای بیستگانه در مدرسهی فقهی بنیاد فقهی
مدیریت اسلامی به شمار می آید، نگاهی اجمالی دارد به زندگینامهی حوزوی
نگارنده و چرایی انتخاب موضوع توانمندسازی. همچنین ضرورت و اهمیت این
موضوع تبیین شده است و به جهت اینکه روش تحقیق در این مقالات توصیفی و
تحلیلی و به عبارتی به روش اجتهاد خواهد بود در مفهوم شناسی این بحث، پس از
بررسی پیشینهی بحث، تعاریف توانمندسازی مطرح و سپس رویکردهای موجود در
توانمندسازی ارائه گردیده است.
خلاصه ماشینی:
"به امید خدا در سری مقالاتی که در راستای رسالهی اجتهادی توانمندسازی خواهد بود، ابتدا با نظر به فرمودهی استاد به جهت تسلط بر موضوع، وارد مباحث آکادمیک مدیریتی شده و کلیاتی از تمام آنچه در این موضوع مطرح شده، مورد مطالعه و نقد و بررسی قرار داده میشود و سپس به منابع اسلامی ورود پیدا کرده و آنچه در مورد شناخت انسان و جایگاه و ارزش اوست و به عنوان توانمندسازی و تواناسازی انسان میتواند کارساز باشد با روش اجتهادی مورد کنکاش فقهی قرار گیرد.
"/> توانمندسازی روانشناختی کارکنان نیز که بحث خواهد شد به عنوان یک رویکرد نوین انگیزش درونی است و به معنی آزاد کردن نیروها و قدرت درونی افراد، فراهم نمودن بستر، به وجود آوردن فرصت، برای شکوفایی استعدادها، تواناییها و شایستگیهای کارکنان، و در واقع شامل ادراکات افراد نسبت به نقش خویش در شغل و سازمان میشود.
"/> نظر منتخب در تعریف توانمندسازی در تعریف توانمندسازی چنانچه گذشت از عبارات مختلفی استفاده شده است به مانند «اعطای قدرت یا اختیار»، «تفویض اتخاذ تصمیم به کارکنان»، «زمینهای برای افزایش گفتمانها، تفکر انتقادی و فعالیت در گروههای کوچک»، «بهبود عملکرد با فراگیری دانش و مهارت و انگیزه»، «شناساندن نیروهای درونی و استعدادها»، «کمک به تغییر عملکرد کارکنان» و همچنین مواردی چون آگاهسازی و توانمندی توأم با صلاحیت و قابلیت، حق تصمیمگیری فردی، آزاد بودن، استقلال عمل، کنترل، خود نیرومندی، خودانتخابی، خوداتکایی، خوداختیاری و...
در این دیدگاه به توانمندسازی به عنوان نتیجهی یک فرآیند نگریسته شده است، که با تقسیم قدرت در میان کارکنان، مشارکت در تصمیمگیری، سهیم نمودن آنان در جریان اطلاعات، ایجاد بستر آموزش، انتقال دانش زمینهساز هرگونه فعالیت منجر به توانمندی در کارکنان میباشد."