چکیده:
در دنیای امروز دو تعریف از اسلام ارائه میشود یا به عبارت دقیقتر، دو تفسیر اصلی در دو سر طیف وجود دارد. در یک سر طیف، چهره ای کاملاً مسالمتآمیز و صلحجویانه و در سر دیگر، تفسیری خشونتآمیز از اسلام مطرح میشود و گروههای خشونتطلب و افراطی که دست به انفجار، کشتار و ترور میزنند یا در صورت ضرورت خشونت را تجویز میکنند، در این دسته قرار میگیرند. در بین دو سر طیف، دیدگاههای مختلفی وجود دارد و به نظر میرسد تعداد اندکی از مسلمانها به دیدگاه دوم اعتقاد دارند ولی تأثیرگذاری آنها زیاد است. مقالات متعددی با استناد به قرآن و سنت، مسالمتآمیز بودن اسلام را نشان میدهند و با تحلیل آیات جهاد در قرآن و تحلیل جنگهای پیامبر، به ابهامات و پرسشهای موجود نیز پاسخ میدهند. در این مقاله به این پرسش پاسخ خواهیم داد که اگر اسلام دین مسالمت است و قرآن اجازه آغاز هیچگونه جنگ و خشونتی را نمیدهد و جنگهای پیامبر اسلام صرفاً دفاع بوده، پس چرا تفسیرهای غیرمسالمتآمیز یا خشونتآمیز از اسلام ارائه میشود و علل و ریشههای اینگونه تفسیرها و افراطیگرها در جهان اسلام کجاست؟ یافتههای نگارنده نشان میدهد ریشه تفسیرهای غیرمسالمتآمیز یا خشونتآمیز در اسلام به جاهلیت عربی پیش از اسلام بازمیگردد. ابتدا به اجمال به تبیین جهالت و خشونت در دوره مقارن ظهور اسلام در جامعه جاهلی میپردازیم و در ادامه تلاش میکنیم در حد توان و مقدورات یک مقاله، تداوم این روحیه خشونتآمیز را در دوره های بعدی تاریخ اسلام بیان کنیم.
In today’s world، there are two definitions of Islam or، more accurately، on both ends of the spectrum there are two main interpretations. At one end of the spectrum، a figure quite peaceful and on the other، violent interpretation of Islam raises. And violent and extremist groups who carry out explosions، destruction، terror attack or advocating violence if necessary to fall into this category.
In between the two extremes، there are various viewpoints and it seems that few Muslims believe the latter view but their influence is high. Numerous articles cite the teachings of the holy Quran and Sunnah characterizing Islam’s peaceful nature. It also cast more light on the subtle issue through elaborating the term Jihad in the Qur’an verses and the analysis of Prophet’s wars، to respond to the existing ambiguities and questions. In this article we will answer the question that if Islam is a peaceful religion and the Quran does not allow the start of any war / violence and wars were merely defending the Prophet of Islam، So why peaceful or violent interpretations of Islam are presented، and where the causes and the origins of such bias interpretations and extremisms in the Muslim world come from? Interpretations of the findings by the author demonstrating biased interpretations or violent roots in Islam dates back to Pre-Islamic era known as Arabic ignorance period. First to briefly explain the simultaneous emergence of Islam in the pagan world and violence in the period and we continue our efforts within the limits of the present paper and eventually we discuss as much as possible، the continuation of this spirit of violence in later periods of Islam.
خلاصه ماشینی:
حدود پنجاه سال پس از رحلت پیامبر اسلام (ص ) اعراب ، امام حسین (ع )، را به همراه یارانش در صحرای سوزان کربلا به وحشیانه ترین و غیرانسانی ترین وجه به شهادت رساندند و زنان و کودکان آن حضرت و یارانش را به طرز اســفباری اســیر کردند، رفتار اعراب مسلمان با امام حسین (ع ) و یارانش و با اسیران که بکلی زنان و کودکان بودند به حدی وحشیانه و خارج از قواعد اخلاقی و انسانی بود که از جنایت های بزرگ تاریخ بشر به شمار می رود و شاید بی سابقه باشد – و اینجا مجال پرداختن به آن را نداریم (سید بن طاووس ١٣٤٨: ١٣٢) – نکته مهم در این جنایت هولناک و رفتارهای غیراخلاقی و غیرانسانی ، این است که به اسم دین اسلام انجام شد، در حالی که تردیدی نمی توان داشت نه تنها با اسلام هم خوانی ندارد، بلکه برخلاف جهت اسلام و قرآن بود و ریشه ی جاهلی داشت ، و نکته مهم تر اینکه هم اکنون شیعیان هرساله برای بزرگداشت امام حسین در روز عاشورا مراسم برگزار می کنند و این مراسم ها در عراق و پاکستان و برخی مناطق دیگر مورد حمله مسلمانان تندرو و افراطی قرار می گیرد و هر سال عده زیادی از شرکت کنندگان در این مراسم کشته می شوند و این حمله ها و کشتارها نیز به اسم اسلام و در جهت یاری دین خدا صورت می گیرد.