خلاصه ماشینی:
"آزادی مذبوح نقدی بر نمایشگاه آزاده رمضانی تبریزی در اتاق برق مرغی ذبح شده، غول آسا و اغراق آمیز اولین چیزی ست که در مواجهه با فضای نیمه تاریک اتاق برق توجه را به خود جلب میکند.
مرغ های مینیاتوری هنرمند درون فضاهای شیشهای، گویی بر روی همان چمن هایی نشخوار میکنند که هم فراغشان است و هم زندانشان.
بنابراین مرغ سرکندۀ غول پیکری که همچون پدیدهای آشنازدایی شده در گوشۀ گالری به سیخ کشیده شده است شاید حد میانهای باشد میان مرغ های مینیاتوری هنرمند و مرغ غول پیکر درون ویدئو که هنرمند به دوش میکشد.
بنابراین این بار توسط او به دوش کشیده میشود تا همچون مرغی سرکنده به این سو و آن سو برود، مگر خود را بازتعریف کند و شاید در تعبیری شخصی تر هنرمند را.
هنرمند توسط مرغ به یاد میآورد که آزادی مشروطی دارد و سیستم مشابه سازی در وجود او هم به اجرا درآمده است."