خلاصه ماشینی:
"این مسئله در فصلهای دوم و یازدهم و سیزدهم بیشتر دیده میشود؛ بخصوص در پایان فصل دوم که از زاویه دید مادربزرگ روایت میشود: «کال خیلی زود فهمید که اینجا مثل خانهء خودشان نیست.
نگاهی به موضوعهای مطرح شده در داستان اما، گذشته از اینکه با وجود مواردی مانند سرنوشت کودکان بیسرپرست،تأکید بر روی مسئله آموزش و سوادآموزی، تفاوت دنیای کودکان با جهان برگسالان و سفر، چارچوب و فضای داستانهای«چارلز دیکنز»را القا و اثبات میکند،نشانگر این است که«پیتر هارتلینگ» توانسته است ویژگیها و اصول ادبیات نوجوان را در اثرش رعایت و اجرا کند و در این کار-البته بر اساس فرهنگ و آداب و رسوم کشور خودش-موفق باشد.
داستان اما از دیدگاه دو راوی ارائه میشود؛یکی با زاویه دید سومشخص و دانای کل که خود نویسنده است و دیگری اولشخص و تکگویی درونی که همان مادربزرگ(اما)است.
داستان اما هر چند که از نظر پرداختن به مسئله کودکان بیسرپرست و مسئله پیران و خانه سالمندان جهانشمول است،اما از آنجا که به این مسائل با حفظ خصلتها و خاصیتهای بومی و ملی فرهنگ غرب پرداخته است،انتخاب متن کاملش برای ترجمه و بخصوص تقدیمش به مادربزرگاهای وطنمان بیمناسبت است.
و روی دیگر این موضوع متوجه مترجم و ناشر اثر است که اگر با دقت و آگاهی بیشتری به بافت و شرایط فرهنگی کشورمان و آمادگی مخاطبان کودک و نوجوان برای پذیرش و الگوپذیری توجه میکردند،بدون شک این فصل را که حذفش به نفع همخوانی اثر با مخاطبان و بافت ملی و مذهبی کشورمان،هیچ اشکالی نداشت، کنار گذاشته یا اصلاح میکردند."