چکیده:
ارزیابی ازجمله مهم ترین الزامات کمالبخش خط مشی های عمومی است که ضامن اندیشیدهبودن،
اجرای دقیق و بهبود مستمر آن ها است؛ اما در عرصه اجرایی و دانشگاهی خط مشی گذاری ایران، کمتر به
این مهم توجه شده است. در پژوهش حاضر، بهمنظور پوشش نسبی خلا دانشی مزبور، خط مشی مالیات
بر ارزش افزوده که ازجمله خط مشی های عمومی اقتصادی زیربنایی و تحول آفرین محسوب می شود،
مبنای پژوهش قرار گرفته است. این پژوهش با رویکردی اکتشافی در پی پاسخ به این سوال اساسی
است که ابعاد و مولفه های الگوی ارزیابی خط مشی مالیات بر ارزش افزوده چیست؛ بنابراین پس از تبیین
مفاهیم پایه و مرور مبانی نظری، گزارش ها و اسناد مرتبط بررسی و راهنمای مصاحبه تهیه شد؛ سپس
ضمن شناسایی هدفمند سیزده نفر از خبرگان دانشگاهی و اجرایی متخصص و مرتبط، مصاحبه عمیق
انجام پذیرفت و در پی آن مفاهیم، ابعاد و مولفه های الگوی ارزیابی از دیدگاه خبرگان حوزه
خط مشی گذاری عمومی ایران با بهره گیری از استراتژی تحلیل مضمون، استخراج شد؛ درنهایت الگوی
ترکیبی مناسب ارزیابی با توجه به سطوح محیطی، نهادی و سازمانی، پیشنهاد شد.
خلاصه ماشینی:
"اما سؤال این نوشتار آن است که تا چه میزان این قاعده تاریخی که مفسران بهرغم آنکه مأخذی برای آن ذکر نکردهاند، سخت بدان پایبند هستند، با قرآن سازگار است؟ به دیگر بیان، آیا در آیات وحی نیز تعامل پیامبر با اهل کتاب محدود به دوران مدینه بوده و در معدود مواردی که در مکه از آنان سخن گفته شده، اهل کتاب همواره غایب بودهاند؟ آیا در دوران سیزدهساله رسالت پیامبر در مکه، اهل کتاب همواره از طریق مشرکان از دعوت پیامبر باخبر شده و موضعگیری مینمودند؟ آیا اهل کتابی که بنا بر تصریح قرآن، برای نزول پیامبر خاتم بیصبرانه انتظار میکشیدند (بقره/89)، هیچ گاه در طول دوران حضور پیامبر در مکه به این سرزمین سفر نکردند تا بدون واسطه، پیامبر را دیده و از محتوای آیین او آگاه شوند؟ اینها مجموعه سؤالاتی است که در راستای پاسخ به آن و همچنین روشن شدن زمان نزول آیه 91، در ادامه به بازخوانی آیات مکی ناظر به تعامل پیامبر و اهل کتاب در مکه پرداخته میشود.
نتیجهگیری انکار نزول وحی که اغلب از زبان مشرکان در قرآن بیان شده، بهعنوان یک قرینه درونی در آیه 91 سوره انعام، و پذیرش قاعدهای اثبات نشده مبنی بر عدم تعامل پیامبر با اهل کتاب در دوران مکه بهعنوان یک قرینه بیرونی، موجب شده برخی مفسران مخاطب این آیه را مشرکان بدانند تا مکی بودن نزول این آیه را نیز اثبات نمایند."