چکیده:
هدف تحقیق:هدف از انجام این تحقیق، تعیین تاثیر اضطراب در موقعیت قابل پیشبینی بر تعادل ایستا در افراد ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روششناسی: در این پژوهش 24 نفر ورزشکار (8 زن و 4 مرد) و غیر ورزشکار (8 زن و 4 مرد) به صورت داوطلبانه در دسترس شرکت کردند. جهت ارزیابی تعادل ایستای افراد از دستگاه صفحه نیرو استفاده شد. همچنین به منظور ایجاد اضطراب، صدایی با شدت 80 دسی بل (طبق استاندارد کمیته علمی اتحادیه اروپا) به صورت قابل پیشبینی (موقعیتی که افراد از پخش صدا اطلاع داشتند) در ثانیه سیام پخش و اثر آن بر میزان تعادل افراد ورزشکار و غیر ورزشکار مطالعه شد. تعادل هر دو گروه قبل از ایجاد محرک صوتی، یکسان گزارش شد (میانگین توزیع نقاط مرکز فشار برابر 45/0بود). سطح اضطراب شرکتکنندگان در طول آزمون توسط دستگاه ثبت هدایت الکتریکی پوست اندازه گیری شد. ناحیه نوسان و توزیع مسیر جابجایی مرکز فشار که پارامترهای ارزیابی تعادل هستند نیز در محور x و y اندازهگیری شد. یافتهها: یافتههای پژوهش تفاوت معناداری بین تغییرات نوسان بدن افراد ورزشکار و غیر ورزشکار در اثر اضطراب قابل پیش بینی نشان داد؛ هر چند میزان نوسان هر دو گروه افزایش پیدا کرده بود اما اضطراب پدید آمده موجب افزایش نوسانات بیشتری در افراد غیر ورزشکار شد. نتیجه گیری: بر پایه یافته های پژوهش، اضطراب بر میزان نوسانات بدن تاثیر گذار است. بر اساس یافته های این تحقیق با وجود عدم تفاوت بین میزان تعادل افراد ورزشکار و غیر ورزشکار قبل از ایجاد محرک، میزان کنترل تعادل در افراد ورزشکار در موقعیت قابل پیش بینی بیش از افراد غیر ورزشکار بود. افراد غیرورزشکار در مقابل این تغییر، ناحیه نوسان بزرگتری نشان دادند.
Objective: The purpose of this study was to determine the effect of predictable anxiety on body
sway in athletes and non athletes.
Method: Twenty four healthy adults (12athletes and 12nonathletes, mean age: 22±4.35) participated
in this study selected voluntarily. Participants were asked to stand upright on a foot on a force plate
with their eyes open. In order to induce anxiety, a predictable sound (80 db SPL) was delivered at a
certain time (at the 30s) during test. Center Of Pressure, enveloped area and standard deviation from
center of pressure, in medio-lateral and anterio-posterior axis was measured. The level of anxiety
measured with skin conductance level (SCL).
Result: There was no significant difference between body sway conversions of athletes and non
athletes before testing but balance was decreased in non athletes after stimulus onset.
Conclusion: finding showed that athletes are able to control their balance better than non-athletes.
Body sway area was greater in non athletes