چکیده:
دیابت قندی عملکرد تولید مثلی مردان را در سطوح مختلف از جمله کنترل پارامترهای اسپرماتوژنز تحتتاثیر قرار میدهد. دراین راستا ﻫﺪف از پژوهش ﺣﺎﺿﺮ، ارزیابی اثر تمرین هوازی بر پارامترهای باروری در موشهای نر دیابتی بود. بدین منظور، 30 ﺳﺮ موش نر نژاد ویستار (با میانگین سنی دو تا سه ماه؛ وزن 250ـ200گرم) ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در سه ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی ﺗﻤﺮﯾﻦ تقسیم شدند (هر گروه 10 سر). جهت دیابتیکردن موشها از یک مرحله تزریق درون صفاقی 55 میلیگرم/کیلوگرم استرپتوزوتوسین اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ و یک ﻫﻔﺘﻪ پس از ﺗﺰرﯾﻖ استرپتوزوتوسین، برنامهﺗﻤﺮﯾﻦاﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺪت هشت ﻫﻔﺘﻪ اجرا ﮔشت(پنج نوبت در هفته دویدن روی تردمیل؛ هر جلسه 20 تا شش دقیقه با سرعت 27 متر در دقیقه). 48 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﺧﺮﯾﻦ ﺟﻠﺴﮥ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ، ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺗﺸﺮﯾﺢ شدند و اپیدیم چپ جهت بررسی پارامترهای اسپرم و سرم خون موشها جهت بررسی هورمونهای جنسی جمعآوری گردید. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮنﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (05/ 0) بررسی شد. نتایج بیانگر آن است که تمام پارامترهای اسپرمی (تعداد، تحرکپذیری، مورفولوژی و قابلیت حیات) به شکل معناداری در موشهای دیابتی در مقایسه با گروه کنترل سالم، کمتر میباشد (P<0.05). البته، یافتهها حاکی از آن است که تمام پارامترهای اسپرمی در گروه تمرین دیابتی درمقایسه با گروه کنترل دیابتی به شکل معناداری بالاتر میباشد(P<0.05). همچنین، نتایج نشان میدهد که هورمونهای جنسی (تستوسترون، هورمون لوتئینهکننده و هورمون محرک فولیکولی) در گروه تمرین دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معناداری بیشتر است(P<0.05). بهطورکلی در یک مدل تجربی، تمرین ورزشی میتواند اثرات مخرب دیابت قندی بر پارامترهای اسپرمی و هورمونهای جنسی را تقلیل دهد.
خلاصه ماشینی:
"درهرحال، هرچند تأثیر مثبت فعالیت ورزشی بر جنبههای مختلف متابولیکی بیماران دیابتی (از جمله مقاومت به انسولین، شرایط التهابی، هورمونهای متابولیکی و غیره) بهخوبی روشن میباشد (6)؛ اما براساس بررسیهای پژوهشگران مطالعۀ حاضر، Alhashem پژوهشی در مورد تأثیر فعالیت ورزشی بر ظرفیت باروری این بیماران یافت نشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر شاخصهای اسپرمی و هورمونهای جنسی در موشهای نر مبتلا به دیابت بود.
درمجموع، دریافت میشود که احتمالا تمرین ورزشی با شدت متوسط، اثر مثبتی بر پارامترهای باروری اسپرم مردان (به ویژه افراد دیابتی) دارد و این بهبودی ممکن است با بهبود وضعیت هورمونهای جنسی مرتبط باشد.
شواهد نشان میدهد که افزایش گلوکز خون و مقاومت به انسولین در این بیماران از طریق سازوکارهایی چون افزایش استرس اکسیداتیو در بافت بیضه و تخریب سلولهای سازندۀ هورمون آزادکنندۀ گنادوتروپین در هیپوتالاموس منجر به کاهش Palmer هورمونهای جنسی (از جمله تستوسترون) و پارامترهای باروری اسپرم میشود.
در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که انجام هشت هفته تمرین هوازی همزمان با کاهش قندخون و بهبود وضعیت آندروژنهای جنسی (از جمله افزایش تستوسترون)، موجب بهبود کیفیت اسپرماتوژنز در موشهای دیابتی میشود.
ارجاعدهی Exercise Training Attenuates Detrimental Effects of Diabetes Mellitus on Reproductive Parameters A.
Associate Professor of Sport Physiology, Arak University 1 Received: 2016/09/24 Accepted: 2017/02/18 Abstract Diabetes mellitus affect male reproductive function at multiple levels including control of spermatogenesis.
Exercise training can attenuate detrimental effects of diabetes mellitus on the sperm parameters and sex hormones in an experimental model."