چکیده:
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر کیفیت زندگی بر حمایت اجتماعی ادراکشده
در زنان نابارور بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه گواه و
5931 بود. از میان - پیگیری یک ماهه و جامعه آماری زنان نابارور در مرکز رویان شهر اراک در سال 5931
آنها 93 نفر بهروش نمونهگیری در دسترس انتخاب، از نظر ملاکهای ورود به پژوهش همتا و به تصادف
در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراکشده زیمت، داهلم،
زیمت، و فارلی، 5311 و 1 جلسه مداخله رواندرمانی گروهی مبتنی بر کیفیت زندگی فریش، 5931
هفتهای یکبار هر جلسه 31 دقیقه بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس تکرار سنجش تحلیل شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد رواندرمانی مبتنی بر کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی ادراکشده گروه آزمایش را افزایش داده )P= -/001 ،F= 33/09 و نتیجه درمان در مرحله پیگیری پایدار مانده است F=-.087 ، P=- 0.001
نتیجه گیری: میتوان از برنامه درمانی کیفیت زندگی بهعنوان روشی موثر برای بهبود حمایت اجتماعی ادراکشده زنان نابارور سود جست و سلامت روان آنها را ارتقاء بخشید
خلاصه ماشینی:
ابزار پژوهش پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراکشده زيمت ، داهلم ، زيمت ، و فارلي، ١٩٨٨ و ٥ جلسه مداخله روان درماني گروهي مبتني بر کيفيت زندگي فريش ، ١٣٩٠ هفته اي يک بار هر جلسه ٩٠ دقيقه بود.
نتيجه گيري: ميتوان از برنامه درماني کيفيت زندگي به عنوان روشي موثر براي بهبود حمايت اجتماعي ادراکشده زنان نابارور سود جست و سلامت روان آن ها را ارتقاء بخشيد.
يافته هاي پژوهشگران نشان داده است که درک حمايت اجتماعي ميتواند از بروز عوارض نامطلوب جسماني و بيماري در فرد جلوگيري کند، ميزان مراقبت از خود و اعتماد به نفس فرد را افزايش دهد و تأثير مثبتي بر وضعيت جسمي، رواني و اجتماعي فرد بر جاي گذارد و به طور واضح باعث افزايش عملکرد و بهبود کيفيت زندگي فرد شود (ميکاييلي، مختارپورحبشي و ميسمي، ١٣٩١).
لذا هدف پژوهش حاضر پژوهش تعيين ميزان اثربخشي روان درماني گروهي مبتني بر کيفيت زندگي بر حمايت اجتماعي ادراکشده زنان نابارور بود و دو فرضيه زير آزمون شد.
روان درماني گروهي مبتني بر کيفيت زندگي بر حمايت اجتماعي ادراک شده و مولفه هاي آن در زنان نابارور موثر است .
٢. تاثير روان درماني گروهي مبتني بر کيفيت زندگي بر حمايت اجتماعي ادراکشده و مولفه هاي آن در زنان نابارور پس از يک ماه پايدار است .
بحث و نتيجه گيري يافته هاي اين پژوهش حاکي از اثربخشي روان درماني گروهي مبتني بر کيفيت زندگي بر حمايت اجتماعي ادراکشده و مولفه هاي آن در زنان نابارور گروه آزمايش و پايداري اين تاثير در مرحله پيگيري يک ماهه بود.