چکیده:
اخلاق انتخابات از نوع اخلاق سیاسی و زیر شاخه ی اخلاق کاربردی است. به کارگیری آن، می تواند جامعه را به سوی انتخاب اصلح راهنمائی کند. انتخابات در نظام های مردم سالار سبب مشروعیت بخشی به سازمان، محتوا و رفتار سیاسی جامعه می شود انتخابات اخلاقی از آشکارترین جلوه های سیاست اخلاقی، و سیاست اخلاقی میدان عملی شدن بسیاری از ارزش ها و فضایل اخلاق اجتماعی است.
در این پژوهش به روش تحلیلی و بر اساس منشورهای اخلاقی، در باب مشروعیت نقش رای مردم درحکومت اسلامی و مشروعیت آن، به آیات، روایات، دلیل عقل، قانون اساسی و کتب حقوق اساسی استناد شده است. که نشان دهنده ی نبود هیچ تناقضی بین اجرای احکام شریعت و خواسته های عقلایی مردم است و چون کرسی قدرت در نظام الهی برای خدمت است، نباید برای رسیدن به آن از هر وسیله ای استفاده شود. از جائی که چالش های متعددی پیش روی افراد درگیر در امر انتخابات وجود دارد، و بیش از سی مورد آفات اخلاقی آنان را تهدید می کند اهم حقوق مربوط به اخلاق انتخابات کشورهای مختلف در هفت بند و در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، در قالب چهارده اصل و بیست بند بیان می شود.
خلاصه ماشینی:
"(همان) آفات اخلاقی انتخابات از مجموع مطالبی که در آیات، روایات، قانون اساسی، منشور اخلاقی انتخابات و کلمات بزرگان وارد شده است، میتوان موارد ذیل را به عنوان آفات اخلاقی انتخابات، در جمهوری اسلامی ایران بر شمرد: سیاهنمایی، بزرگنمایی مشکلات، تخریب دستاوردهای انقلاباسلامی و موفقیتهای دولتها، توطئههای تفرقهافکنانه، تبعیضات قومی و فامیلی، ادبیات برد و باخت و جنگ قدرت که موجب بدبینی و یأس مردم خواهد شد، تعاریف اغراقآمیز، تخریب، تهمت، دروغ، تمسخر دیگران، ادعاهای بدون سند و مدرک، وعدههای غیرواقعی، هتک حرمت، بردن آبروی افراد، تحقیر، افشاء اسرار مخفی نامزدهای انتخاباتی در رسانههای گروهی، سایتهای اینترنتی و مجالس، تبلیغات رنگین و پرهزینه، انتشار تصاویر فریبنده، برگزاری مراسم و میهمانیهای پرخرج، توزیع هدایا، خرید و فروش آراء، مدیون شدن نامزدها به صاحبان قدرت و ثروت، وعدههای غیر منطبق با وظایف و اختیارات قانونی کاندیداها، مصرف بیتالمال، امکانات و فرصتهای اداری برای تبلیغات انتخاباتی نامزدها، شایعه پراکنی، مسموم کردن فضای انتخابات و تشویش اذهان عمومی، آسیب رساندن به سلامت روانی و سیاسی جامعه، تحریک افکار عمومی، زیرسؤال بردن نتایج انتخابات، تضعیف نظام، ترجیح منافع شخصی و گروهی بر مصالح و منافع ملی، نقض اسلامیت و جمهوریت و مانند این موارد که در شرع مقدس اسلام این قبیل امور گناه بوده و از طرف شارع مقدس عقوبت دارد."