چکیده:
به باور یهودیانِ سنتی، کتاب مقدس عبری دارای منشأ الاهی است و تماماً وحی شمرده میشود. آنان معتقدند این نوشتهها به املای خدا و نیز نگارش حضرت موسی (ع) و دیگر نویسندگان این کتابها نوشته شده است. از نگاه آنان، این کتاب از هر گونه خطا و تحریفی پیراسته است. قرآن کریم نیز از کتاب مقدس عبریان یاد میکند و آن را دارای منشأی الاهی و وحیانی میداند؛ خداوند در قرآن کریم میفرماید تورات را تأیید و تصدیق میکند (بقره: 53) و آن را محفوظشده از آسیب و انحراف میداند (اعراف: 150). در مقابل، شماری آیات قرآن کریم و تفاسیر کمی رسمیتر از این آیات، شاید این دریافت را تأیید نکنند. این نوشته مدعی است که هرچند قرآنکریم یهودیان را به تحریف معنوی کلام خدا متّهم میکند یا اینکه به آنان نسبت جعل میدهد و آنها را افرادی توصیف میکند که کلام خود را به مثابه کلام خدا معرفی میکنند، ولی در آیات قرآن دلالت آشکاری بر اینکه یهودیان تورات را تحریف لفظی میکردهاند وجود ندارد.
خلاصه ماشینی:
الهامیبودن تورات به روایت قرآن کریم و سنت دینی یهود فروغ مسعودی مهراب صادقنیا [تاریخ دریافت: 06/07/1396 تاریخ پذیرش: 05/10/1396] چکیده به باور یهودیان سنتی، کتاب مقدس عبری دارای منشأ الاهی است و تماما وحی شمرده میشود.
این نوشته مدعی است که هرچند قرآنکریم یهودیان را به تحریف معنوی کلام خدا متهم میکند یا اینکه به آنان نسبت جعل میدهد و آنها را افرادی توصیف میکند که کلام خود را به مثابه کلام خدا معرفی میکنند، ولی در آیات قرآن دلالت آشکاری بر اینکه یهودیان تورات را تحریف لفظی میکردهاند وجود ندارد.
از برخی کاربردهای وحی در کتاب مقدس عبری میتوان استفاده کرد که حقیقت وحی، سخنگفتن خدای متعال با انبیا (ع) به صورت زبانی و کلامی بوده است، بهویژه اینکه گاه عبارات «خدا گفت»، «خدا متکلم شد»، «کلام خدا نازل شد»، آمده است: «چون خداوند دید که برای دیدن مایل بدان سو میشود، خدا از میان بوته به وی ندا در داد و گفت: «ای موسی!
معلمان یهودی این اندیشه را نهتنها درباره اسفار پنجگانه آموزش میدهند بلکه معتقدند تمام نوشتههای کتاب مقدس از این ویژگی برخوردار است؛ زیرا در میان آنان چنین تصوری وجود دارد که همه وحیهای پیامبران، در وحی کوه سینا خلاصه شده است (Geoffrey & Roth, n.
این دو آیه بهخوبی نشان میدهد که قرآن کریم کتاب مقدس موجود یهودیان را تصدیق کرده و آن را وحیانی یا دستکم مشتمل بر وحی الاهی دانسته است.
اگرچه قرآن کریم و سنت یهودی اتفاق نظر دارند که، کتاب مقدس عبری دارای منشأ الاهی است، ولی تفاوت در معنای وحی و نیز در متعلق و سازوکار وحی از اختلافات آشکار این دو روایت است.