چکیده:
رابطه بین دولت ومردم یکی از مهمترین موضوعاتی است که در میان اندیشمندان به گونه های متفاوتی تعریف شده است که در یک تقسیم بندی کلی میتوان گفت عده ای به دولت قوی نسبت به جامعه و عده ای به جامعه قوی نسبت به دولت، و عده ای هم به دولت وجامعه قوی اعتقاد دارند. اندیشمندان اسلامی از جمله شهید بهشتی هم در این رابطه به نظریه پردازی پرداخته است. و این پژوهش براساس روش کتابخانه ای و اسنادی و روش های تفسیری زمینه مند به دنبال پاسخ به این سوالات می باشد که « در اندیشه شهید بهشتی چه رابطه ای بین مردم ودولت وجود دارد؟و این رابطه با کدام گفتمان موجود در جامعه شناسی قابل تطبیق است؟» نتایج بدست آمده بیانگر آن است که در اندیشه شهید بهشتی رابطه مردم و دولت با گفتمان دولت قوی جامعه قوی قابل تطبیق است. اندیشه شهید بهشتی در چهار بعد سیاسی ،اقتصادی ،قضایی، حقوقی مورد بررسی قرار گرفته واندیشه او در رابطه با همبستگی وتعامل بین مردم و دولت در همه زمینه ها مورد بررسی قرار گرفته است و رابطه ای که بدست آمده است رابطه است دو سویه مبتنی بر اعتماد متقابل که باعث ایجاد دولت و ملت قوی می شود.
The relationship between government and people is one of the most important issues that has been defined by scholars in different ways. According to a general classification system، one can say that some believe in a stronger government than the society، some believe in the stronger society than the government and finally، some argue that both government and the society must be as strong as each other. Islamic thinkers including Shahd Beheshti have also been involved with theorizing on this topic. This research is based on the library and documentary methodology and context-centered interpretive approaches and seeks to answer these questions that "what kind of relationship is there between people and their government according to the thought of Shahid Beheshti? and is this type of relation comparable to any existing sociological discourse?" The results obtained in this work indicated that according to the views of Shahid Beheshti، the relationship between government and people is compatible with the strong government-strong nation discourse. Shahid Beheshti's ideas have been studied in terms of four political، economical، judicial and legal aspects. His thoughts on the solidarity and interactions between people and governments have also been examined in all fields and the kind of the relationship discovered according to his views is a two-way relationship based on mutual respect that leads to the creation of a strong government and nation
خلاصه ماشینی:
از آنجايي که مردم در حکومت اسلام به عنوان يکي از ارکان مهم حکومت ، نقش هايي از جمله «انتخاب » و «مشورت دهي به حکومت » و «مشارکت » و «نظارت » را بر عهده دارند؛ يعني تعاملي مناسب و پويا بين مردم و حکومت بنا به ســيره ي نبوي و علوي در اســلام وجود داشته است و شهيد ٦٤ بهشتي پيرو آموزه هاي اسلامي و نبوي علوي و انديشه هاي امام خميني به باز تعريفي مجدد در رابطه بين مردم و دولت با توجه به مقتضيات زمان و مکان در چهارچوب نظام امت و امامت پرداخته اســت .
شهيد بهشتي طي سخنراني هايي که در آذرماه ١٣٥٨ داشت ، براي نظام ٦٩ سياســي ايران که يک نظام اسلامي تشيع راستين است عنوان «امت امامت » را انتخاب کرد و اعلام مي کند: «نظام سياسي و اجتماعي جمهوري اسلامي نظام امت امامت است و حقش اين است که با هيچ يک از عناويني که توي کتاب هاي حقوق سياسي و حقوق اساسي که آورده شده است ، قابل تطبيق نيست »(بهشتي ١٣٨٠ ج :٨٥) شــهيد بهشتي هيچ وقت از واژه دموکراسي براي نظام سياسي اسلامي استفاده نکرد و اداره جامعه به صورت ليبرال را هم يک حکومت هرج و مرج مي دانست و در مقابل از ولايت مطلقه يعني قدرت و مشــروعيتي ديني در چهارچوب وحي ، براي مقابله با هرگونه ســتم به مردم را مطرح مي کند.