چکیده:
در معناشناسی شناختی، استعاره مفهومی، نگاشت قلمرو مبدا به سمت قلمرو مقصد میباشد، همراه با تناظرهایی (نگاشت های مفهومی) بین حوزه مبدا و حوزه مقصد. در این روش به وسیله استعاره مفهومی، از طریق قلمرو تجربی بهطورتقریبی بر قلمرو تجربی دیگرنگاشت میشود. در ایناتفاق قلمرو دوم تا حدی از طریق قلمرو اول درک میشود.این نوشتار دو واژه «سمع» و «اذن» را با روش استعاره مفهومی، در آیات قرآن تحلیل و بررسی نموده است. واژه سمع به صورت اسمی و فعلی در قرآن استعمال گردیده که این واژه همواره در حالت اسمی به شکل مفرد بیان می گردد. در لغت معانی گوناگونی برای این واژه ذکر شده است که اذن یکی از آن معانی میباشد.آیات قرآن بهطور استعاری ملکیت سمع را بیان میدارند. نظریه استعاره مفهومی در معناشناسی شناختی مترصد است با توجه به نگاشتهای موجود بین قلمرو مبدا و مقصد، درک بهتر و صحیحی از حوزه مقصد ارائه نماید. همان گونهکه در اعیان خارجیه ملکیت امری انتزاعی است، ولی ثمن و مثمن امور حقیقی تلقی میگردند، خداوند مالک سمع، به عنوان امری حقیقی تلقی میگردد. آفرینش سمع در آیات قرآن به گونه ای مطرح می شود که ضمن بیان ایجاد این دستگاه مدرکه در وجود انسان، خلقت این بخش فرابدن از دیگر دستگاه های بدنی بشر متمایز گردد. قرآن سرشت سمع را نه تنها از بعد بدنی متمایز معرفی می نماید که این قوه را از دیگر قوای مدرکه نیز تفکیک میکند. در مفهوم سازی قرآن، سمع از بصر، عقل، فواد و قلب کاملا مستقل معرفی میگردد. آیات قرآن حتی سمع را از اذن تفکیک نموده، این دو را از یکدیگر متمایز معرفی میکند.واژه اذن در قرآن به عنوان ابزاری در دستگاه حس شنوایی مطرح میشود. قرآن برای این بخش از دستگاه شنوایی موانعی ذکر می کند. اگر برای اذن مانعی محقق گردد، اگرچه فرد از شنیدن انواع اصوات محروم نمی گردد، برای سخن حق، استماع نخواهد داشت.
In cognitive semantics، conceptual metaphor is the mapping of the realm of origin to the realm of destination، along with the equations (conceptual mappings) between the origin and destination domains.In this way، by means of conceptual metaphor، through the empirical realm، there is another way in which the empirical domain is constructed. In this case، the second realm is partly understood through the first realm. This article analyzes the two words "hearing" and "ear" (ozon) by means of conceptual metaphor in verses of Quran. The word hearing is used in the noun and the verb in the Quran، which in nominally is always pronounced in singular form. In the word، various meanings for this word are mentioned that ear is one of those meanings. The verses of the Quran express the ownership of hearing metaphorically. The theory of Conceptual metaphor in cognitive semantics is intended to provide a better and more correct understanding of the destination domain in accordance with the mappings between the origin and destination domains. As is the case in external objects، ownership is an abstract thing but price and sell are considered true affairs، God as owner of the hearing is considered as true. Creation of hearing in the verses of Quran is presented in such a way that، while expressing the creation of this Perceptual tool in the mankind، the creation of this part is to be distinguished from other human physical systems. The Qur'an does not pay attention only to the physical dimension of the nature of hearing in the separation of this power from other powers. In the conceptualization of the Qur'an، the hearing is introduced completely independent of vision، Reason، Fuad and heart. Even the verses Qur'an separate hearing of ear، and distinguished them. The word "ear" in the Qur'an is presented as a tool in the hearing sensory system. The Quran mentions obstacles for this part of the hearing sensory. If an obstacle is imposed on the ear، although the person is not deprived of hearing any kinds of sounds، he will not listen to the truth.
خلاصه ماشینی:
"نکته دیگر که از آیات قرآن استفاده میگردد این است که سمع و بصر و شکل گیری آنها در بعد فرامادی و فرابدنی انسان قرار میگیرد؛ لذا این نتیجه استفاده میشود که سمع و بصر غیر از چشم و گوش بوده، دارای هویتی مادی نیستند.
از ظاهر برخی آیات استفاده میشود پیدایش سمع، بیرون از شکم مادر صورت میپذیرد؛ به عبارتی بدن مادی انسان برای مدتی بدون برخی قوای معرفتی همچون قوه سمع بوده است: «و الله أخرجکم من بطون أمهاتکم لاتعلمون شیئا و جعل لکم السمع و الأبصار و الأفئدة لعلکم تشکرون:و خداوند شما را از شکم مادرانتان خارج نمود درحالیکه هیچ چیز نمیدانستید و برای شما، گوش و چشم و عقل قرار داد تا شکر نعمت او را به جا آورید»( نحل: 78).
خداوند در سوره اعراف می فرماید: «ألهم أرجل یمشون بها أم لهم أید یبطشون بها أم لهم أعین یبصرون بها أم لهم آذان یسمعون بها قل ادعوا شرکاءکم ثم کیدون فلا تنظرون:آیا [آنها حداقل همانند خود شما] پاهایی دارند که با آن راه بروند؟ یا دستهایی دارند که با آن چیزی را بگیرند [و کاری انجام دهند]؟ یا چشمانی دارند که با آن ببینند؟ یا گوشهایی دارند که با آن بشنوند؟ [نه، هرگز، هیچ کدام] بگو اکنون که چنین است] بتهای خویش را که شریک خدا قرار دادهاید [بر ضد من]) بخوانید و برای من نقشه بکشید و لحظهای مهلت ندهید [تا بدانید کاری از آنها ساخته نیست]» (اعراف: 195) در این آیه چندین فعل از افعال انسان را خداوند با یکدیگر همنشین مینماید."