چکیده:
معناداری زندگی، یکی از مسائل مهم در طول حیات آدمی است و می توان از آن به عنوان یکی از بحرانهای عصر حاضر و دستاورد تمدن غربی برای بشر کنونی نام برد. در تمدن غرب با محورگرفتن انسان و کنار گذاشتن خدا و مسائل مابعدالطبیعه، پوچی و سردرگمی در زندگی انسان سایه انداخته است. از این رو تلاش برای یافتن معنای صحیح از زندگی می تواند او را از این وضعیت نجات دهد و او را از حیات خویش راضی نماید.در این مقاله سعی شده است معناداری زندگی در نظام توحیدی بررسی و تفسیر صحیحی از زندگی بر اساس آن مبنا انجام گیرد.
زندگی معنا دار بر اساس هدفی صحیح شکل گرفته و تشخیص هدف انسان تنها توسط خالق او که هدف از خلقت او را می داند، میسر خواهد شد.بر اساس جهان بینی اسلامی توحید کلید معناداری حیات است. معنا دار کردن زندگی جز از طریق بینش توحیدی میسر نمی گردد و این امر با شناخت حقیقی خدا و شناخت خود انسان و جایگاه او در هستی فراهم خواهد شد.در زندگی توحیدی همه چیز معنای حقیقی خود را داردو علت بی معنایی و سستی آدمی در عمل به دستورات دینی همین است که جایگاه خود و دستورات الهی در زندگی را گم کرده است. و حیات معنی دار هنگامی است که آدمی در زندگی، بندگی خویش و کبریایی حق را ببیند و بین این دو پیوند برقرار نماید.
خلاصه ماشینی:
"(بررسی علت غایی در خداوند و انسان «در اصطلاح عرفی منظور از هدف در افعال انسانی عبارت است از فایده ای که بر کار مترتب می شود و فاعل مختار ، آن فایده را در نظر می گیرد و برای رسیدن به آن فایده فعلش را انجام می دهد، گویا فایده نشانه ای است که آن را در نظر گرفته و فعلش را به سوی آن پرتاب می کند.
چون آدمی غایتی را که برای فعلش در نظر دارد در جهت رسیدن به کمال و یا رفع نقصی است در صورتی که خداوند کمال مطلق است و نقصی ندارد که از طریق فعل خود آن را کامل کند پس غایت افعال الهی به مخلوقات بر می گردد و در جهت رفع نواقص آنها و به کمال رساندن آنها می باشد.
اگر انسان وابستگی خود به خدا را متوجه شود و وجودی مستقل برای خود در نظر نگیرد همه فعالیتهای زندگی را با توجه به این وابستگی انجام خواهد داد ، و غفلت بشر امروز از همین نکته شروع گردید که تنها خود را در صحنه دید و نقش محوری خداوند در تدبیر امور عالم را نادیده گرفت.
ک. محمد تقی مصباح یزدی، معارف قرآن، صفحه 166 - محمد حسین طباطبایی، المیزان،(مترجم: محمد باقر موسوی همدانی)، جلد 18، صفحه 579 (علت بی معنایی زندگی «مادیون می گویند اصل علت غایی در کار عالم دخالت ندارد و این اصل مربوط به کارهای انسان است وبس و تعمیم دادن آن به همه عالم کار نادرستی است."