خلاصه ماشینی:
"مطالعات و تجربیات نویسنده از دنیای فراصنعتی تا جهان در حال توسعه نشان میدهند که "آزاد سازی"یک الزام تاریخ است و نباید نسبت به آن تعلل ورزید.
اگر جهان منابع هوشمند را پیش روی خود میبینیم،باید انسانها را غنا ببخشیم و توان اطلاعاتی آنها را افزایش دهیم.
اگر جهان بازار را درک میکنیم،باید رابطه مبادله را منطقیتر ارزیابی کینم و بدین سان،بپذیرم که جایگاه انسان در فرایند تولید، حساستر از هر عامل دیگری است که ما به آن اولویت دادهایم.
اما متاسفانه کشورهای در حال توسعه کمترین بها را به انسان داده اند و از همین رو،حجم تنشها و بحرانهای اجتماعی در این جوامع قابل کنترل نیست.
این سیاست کلی را باید خوب ارزیابی نمود و تاکید آنها بر درک صحیح"جایگاه انسان"را مورد توجه قرار داد.
مطالعات و تجربیات نگارنده نشان میدهند که در آینده جوامعی موفق خواهند بود که به درک بالایی از مقام انسان دست یابند و بالاترین سطح ارزش ر ابه منابع انسانی اختصاص بدهند."