خلاصه ماشینی:
"ارتباط عاطفی به روشی اطلاق میشود که براساس آن، تک تک اعضای خانواده میتوانند عواطف خود را (به عنوان مثال غم، شادی، عصبانیت) به یکدیگر منتقل کنند.
چهار نوع ارتباط اپستین و همکاران (1993) به معرفی چهار نوع ارتباط پرداختهاند که عبارتنداز: 1-ارتباط شفاف و مستقیم: این ارتباط، سالمترین شکل ارتباط است و زمانی اتفاق میافتد که پیام به سادگی و به طور مستقیم به فرد مورد نظر در خانواده منتقل میشود.
3-ارتباط پوشیده و مستقیم: این حالت زمانی رخ میدهد که محتوای پیام شفاف نیست، اما به طور مستقیم به همان فرد مورد نظر منتقل میشود، به عنوان مثال پدر ممکن است بگوید: "پسرم، این روزها آدمها دیگر مثل گذشته سحرخیز نیستند!".
این مسئله زمانی اهمیت پیدا میکند که بخواهیم مشکلات به وجود آمده در بین اعضای خانواده (همسر و فرزند) را حل کنیم.
-مثبتنگر باشید: گرچه اغلب لازم است که به مشکلات و مسائل اعضای خانواده توجه کنیم و با موقعیتهای منفی مواجه شویم، ولی ارتباط موثر اساسا بر مثبتنگری بنا نهاده میشود."