خلاصه ماشینی:
"گاه سنتی حاکم بر سیستم، تأکید بر آموزش کاملا مستقیم و محفوظات بدون پشتوانهء کودکان و نیز تأکید بر روش معلم محوری و تک کتابی و بسیاری دیگر از مشکلات نگاه کم مایه آموزشی که کودکان را ظرف درون تهی می- پندارد و میکوشد این ظرف را فقط از بیرون پر کند،فرصت ندادن به بروز تواناییهای بالقوه و استعدادهای درونی،از مشکلات جدی چنین سیستمهایی است.
اگر مطابق تعاریف موجود،تربیت را به ایجاد تعادل در اندیشه، احساسات و عواطف و رفتار تعریف کنیم،فشار بیرویه خارجی به کودکان و نوجوانان که در نظام آموزشی،برای همسویی عصر توسعه اتفاق میافتد و معمولا ارتباطی مستقیم با دنیای کودکان ندارد و در برابر آن،بیپاسخ گذاشتن نیازمندیهای طبیعی حسی و عاطفی کودکان که نیاز اولیه آنان و مربوط به دنیای کودکی است،توازن روحی و روانی کودکان را بر هم میزند."