چکیده:
مواد 22 تا 27 اعلامیه حقوق بشر به موضوع حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اختصاص داده شده است. در این مواد، استفاده از سلاحهای کشتارجمعی در واقع نوعی سوء استفاده از حق دفاع به نظر میآید، و دیوان بینالمللی دادگستری با سکوت نسبت به منع کارکرد سلاح هستهای در مقام دفاع مشروع به نوعی کاربرد سایر سلاحهای کشتارجمعی را توجیه کرده است. سازمان منع سلاحهای شیمیایی و ارگانهای پیشبینی شده در معاهده، از اقتدار زیادی برخوردار هستند، بگونهای که در صورت تخلف هر یک از اعضاء که در پایبندیاش به معاهده، شک و تردید، ایجاد شود، سازمان میتواند اقدامات دستهجمعی، از جمله تحریمها را، علیه دولت خاطی به دیگر دولتهای عضو، توصیه نماید. با این حال اگرچه قواعد مربوط به حقوق جنگ پیشرفت قابل ملاحظهای نکرده است، اما تعهدات قراردادی دولتها در مورد جنگ، بعنوان یکی از منابع حقوق جنگ، نیز چندان ناچیز نیست. در این نوشتار به روش توصیفی-تحلیلی سعی شده است، ابعاد حقوق بشردوستانه مبنی بر سلاحهای کشتارجمعی مورد بررسی قرار بگیرد. و مهمترین چالش این طرح با حقوق بینالملل و با هدف بررسی جوانب مختلف از منظر حقوق بشری و حقوق بین المللی ارزیابی گردد.
Articles 22-27 of the declaration of human rights are devoted to the subject of economic, social and cultural rights. In this articles, using mass destruction's weapons actually seems a kind of abuse from the defenses' right, and the International Court of Justice with silence about the Prohibition of Nuclear Weapons' function as a legitimate defense somehow has justified the use or function of other mass destruction weapons. Organization for the prohibition of chemical weapons and the envisaged organs in the treaty, enjoy a lot of authority so that, in the event of misconduct or violation by any member that in his commitment to the treaty, create doubt and hesitate. The organization may recommend collective actions, including sanctions, against the mischief government to other member states. However, although rules of war law have not made significant progress, but government contractual obligations in the case of war, it is also not so trivial as a source of war law. In this article is tried using descriptive-analytical method, to be investigated humanitarian dimension based on mass destruction weapons. And evaluated the most important challenge of this plan with international law and with the aim of examining different aspects from the perspective of human rights and international law.
خلاصه ماشینی:
"ب) سلاحهای بیولوژیک از سلاح بیولوژیک در کنوانسیون ۱۹۷۲ راجع به منع گسترش، تولید و انباشت سلاحهای باکتریولوژیک (بیولوژیک) و سمی و انهدام آنها تعریفی نشده لیکن تعریفی که متخصصین نیز با آن موافقند عبارت است از: «هر ماده بیولوژیک که تأثیر آن وابسته به تکثیر در داخل ارگانیزم هدف بوده و برای آنکه باعث بیماری یا مرگ در انسان، حیوان و گیاه شود، در جنگ مورد استفاده قرار میگیرد».
برای جنایت یا باید مجازات تعیین کرد و یا از وقوع آن جلوگیری نمود؛ 2- حقوق جنگ، حقوقی بیفایده و غیرمفید است؛ زیرا همیشه اجرای آن موخر بر وقوع جنگ میباشد؛ 3- حقوق جنگ براساس تجربیات جنگهای گذشته وضع شده و در جنگهای آینده، به دلیل پیشرفتهای سریع علمی و فنی که در این فاصله صورت گرفته است، غیرقابل اجرا میباشد؛ 4- تا زمانیکه مسئولیت کیفری فرد در حقوق بینالملل کاملا شناخته نشده و ضمانت اجراهای موثر علیه اعمال فردی ناقض حقوق جنگ بوجود نیامده است، این حقوق عملا اثری نسبت به متخاصمانی که همواره آن را در طول به مخاصمات نقض میکنند، نخواهد داشت؛ 5- گرچه مجازات جنایتکاران جنگ دوم جهانی پس از جنگ اهمیت خاص خود را دارد، منتها باید آن را یک رویداد استثنائی تلقی نمود؛ 6- قانونگذار بینالمللی مرجحا بایستی تمامی فعالیت خود را وقف بهتر نمودن و غنیساختن حقوق صلح نماید تا حقوق جنگ.
اما این اصل کلی، استثنائاتی به شرح زیر دربر دارد: الف) مقررات مربوط به زمان جنگ، شامل قراردادهای دوجانبه یا چندجانبهای است که اختصاصا به قصد اجرا در زمان جنگ منعقد شده است، مانند قراردادهای مربوط به طرز رفتار با اسیران جنگی یا منع استعمال برخی سلاحها یا موافقتنامههای ژنو راجع به صلیب سرخ و هلال احمر و غیره (عاملی،1414: 62)."