چکیده:
اگر مهم ترین فاعل شناسایی حقوقی گروه های اقلیت را در جامعه سیاسی، دولت مرکزی فرض کنیم و گروه های اقلیت را موضوع مطالعات چنـدفرهنگ گرایـی از منظـر حقـوقی بدانیم ، ممکن است از دیگر بازیگران عرصه چندفرهنگ گرایـی کـه حامـل هویـت هـای چندگانه فرهنگی و دارای مطالبات متنوع حقوقی هستند، غافل شویم . آیلیـت شاشـار بـا بیان نظریه ای در خصوص بایسته های درونی شناسایی گروه های اقلیت ، در مقام آن است که از هویت های چندگانه گـروه هـای درون گـروه هـای اقلیـت در برابـر رهبـران گـروه محافظت کند. لذا اگر محافظت های بیرونی گروه های اقلیت در مسیر شناسـایی حقـوقی، هویت های افراد درون این گروه ها را نادیده بگیرد، نتیجه ای جز شناسایی حقوقی نـاقص هویت های فرهنگی را دربرندارد که در نهایت به بازتولید و تقویت ساختارهای هویتی غیر دموکراتیک درون این گروه ها منجر میشود. نظریه شاشار در پی آن است کـه شناسـایی هم زمان هویت های فرهنگی را از جانب فاعلین متنوع شناسایی حقوقی مطالبـه کنـد. در این مقاله با تکیه بر مباحث نظری در خصـوص شناسـایی حقـوقی و بایسـته هـای آن و همچنین با توسل بـه تحلیـل محتـوایی برخـی آرای قضـایی، بـا رویکـرد انتقـادی بـه اندیشه های شاشار، ضرورت شناسایی گروه های آسیب پذیر درون گروه های اقلیت ،به ویژه زنان ، به عنوان مولفه ضروری شناسایی حقوقی مورد تحلیل قرار گرفته است .
خلاصه ماشینی:
"بـه عبـارت دیگـر، شناسایی گروه های اقلیت بدون توجه به وضعیت حقوقی اشخاص عضو و بـدون در نظـر گـرفتن حقوق مشابهی که این افراد با دیگر شهروندان دولت مرکزی دارند، همانا یک شناسـایی نـاقص است که اهداف چندفرهنگ گرایی را تأمین نمی کند.
اما پرسش راهبردی پیش رو این است که چگونه می توان اقتدار حقوقی را بـه گونـه ای میـان اعضای گروه اقلیت که دارای وابستگی های متعدد هستند، توزیع کرد که نه فقط تعلقات گوناگون هم زمان آنها را شناسایی کند، بلکه تأمیناتی برای افراد آسیب پذیر عضـو گـروه هـای اقلیـت نیـز فراهم آورد.
شاشار عبارت تفکیک قوا را از بستر سنتی خود خارج مـی کنـد و آن را در رابطـۀ دولت و گروه های اقلیت به کار می گیرد که خود می تواند نشانه ای از گذار از گفتمان دولت -محور در حقوق عمومی باشد، اما اختصاص دادن نقش شناسانندة گروه های اقلیت و اقلیـت هـای درون آنها صرفا به دولت مرکزی ، نه فقط بـا واقعیـات موجـود در برخـی کشـورهای در حـال توسـعه هم خوانی ندارد، بلکه مطابق قواعد سنتی حقـوق عمـومی و حقـوق بـین الملـل ، چنـان برداشـت حداکثری از حق بر حاکمیت را تأیید می کند که نقش دولت های خارجی و جامعۀ مدنی داخلـی و بین المللی در این پروسۀ شناسایی اقلیت ها رنگ می بازد.
"Group identity and women’s rights in family law: The perils of multicultural accommodation.
"Group identity and women’s rights in family law: The perils of multicultural accommodation.
"The paradox of multicultural vulnerability: Individual rights, identity groups, and the state."